مگاپیکسل

فتوسلهای سنسور عکس را پیکسل هم می گویند. اکثر دوربینهای دیجیتال دارای سنسورهایی به اندازه 2/3 تا 2/10 مگاپیکسل هستند. هر چه تعداد پیکسلها بیشتر باشد، عکس دارای جزئیات بیشتری خواهد بود و از این رو می توان آنرا با کیفیت خوب در اندازه بزرگتری چاپ کرد.

سنسورهای عکس در دو مدل CCD و یا CMOS هستند.

از سنسور نوری به کارت حافظه

در یک دوربین دیجیتال که با فیلم کار می کند، عکس بر روی همان وسیله ای ثبت می شود که بعدا” نگهداری خواهد شد، یعنی فیلم نگاتیو  یا  اسلاید. دوربین دیجیتال با کمک گیرنده نوری خود یا سنسور، عکس را ثبت می کند. بعد از آن عکس یه یک وسیله ذخیره حقیقی تر انتقال پیدا می کند، یعنی یک کارت حافظه و پس از آن گیرنده CCD از محتوی خود تخلیه می شود.

زمانیکه اطلاعات مربوط به عکس به کارت حافظه انتقال پیدا می کند، اندازه های آنالوگ ولتاژ سلولهای نوری تبدیل به اعداد دیجیتال می شوند. کلمه دیجیتال از کلمه لاتینی digitus به معنی انگشت می آید. این بدین معنی است که با انگشتان اعداد را حساب کنیم تا اینکه عدد را به شکل رقم آن بیان کنیم.

انواع مختلف دوربینهای دیجیتال

دستگاه های چند منظوره

دوربینهای دیجیتالی وجود دارند که هم تلفن همراه هستند و هم می توانند موزیک در فرمت MP3 را پخش کنند و هم یک دوربین ویدیویی هستند و به وسیله آنها شما می توانید در اینترنت داخل شوید و یا با آنها یک e-mail بفرستید، و چه کار دیگری از آنها توقع دارید؟ اشکال مختلف دستگاه های کوچک با دوربینهای دیجیتال امروزه در حال گسترش هستند.

دوربینهای اتوماتیک یا کمپکت

اصطلاح کمپکت Compact در مورد دوربینها زمانی مورد استفاده واقع می شود که لنز و بدنه دوربین در یک واحد پیوسته قرار داشته باشند.این نوع دوربینها انواع و اقسام مدلها از کوچک ” ببینید و عکس بگیرید” تا مدلهای بزرگ تر که مانند دوربینهای بزرگ با امکانات اتوماتیک و قابلیت های تنظیم دستی هستند، وجود دارند

دوربینهای پیشرفته دیجیتال

این نوع دوربینهای دیجیتال از قطعات جدا از هم تشکیل شده اند که اغلب عبارت از یک بدنه دوربین به همراه تعدادی لنز است. دوربینهای پیشرفته دیجیتال تا کنون از گران ترین دوربینها بوده اند. این امر بستگی دارد به پیشرفته بودن و قابلیت کار کردن سریع و اتوماتیک آنها و همچنین این نکته که دوربینهای پیشرفته، دارای سنسور یا گیرنده نوری قوی هستند که درجه وضوح بالاتر و کیفیت بهتری از عکس را در مقایسه با دوربین کمپکت، عرضه می کنند. اغلب خریداران این نوع دوربینها عکاسان حرفه ای هستند که با سرمایه گذاری روی این دوربین ها می توانند از امکانات ساده تصحیح و رتوش عکس استفاده کنند ، مثل عکاسان مطبوعات.دوربینهای دیجیتال و آنالوگ معمولا” می توانند از لنزها و لوازم جانبی یکدیگر استفاده کنند.

استفاده از دوربین

عکاسی کردن با دوربین دیجیتال ، در لحظه ای که دکمه شاتر دوربین را فشار می دهید، تفاوت چندانی با لحظه ای که شاتر دوربین آنالوگ را فشار می دهید، ندارد.بزرگ ترین اختلاف در قبل از انداختن عکس است که در دوربینهای دیجیتال می توانید کنترل و تنظیم کنید که عکس چگونه بیفتد و بعد از گرفتن عکس بتوانید  مستقیما” عکس را ببینید، روی آن کار کنید و تغییراتی اعمال کنید و یا آنها را چاپ کنید. توضیحاتی که در ادامه می آیند، در مورد اکثر دوربینها صدق می کنند.

قسمتهای مختلف دوربین

بزرگ یا کوچک ،ارزان یا گران، ساده یا پیشرفته ، در همه حالات یک دوربین از این قسمتها تشکیل شده است: چشمی، شاتر، دیافراگم، لنز، نورسنج و در مورد خیلی از دوربینها فلاش . برنامه های آماده ای که در دوربین هستند تا تصمیم بگیرند که قسمتهای مختلف دوربین چگونه با یکدیگر به طور اتوماتیک کار کنند، یک امری عادی در دوربینهای امروزی هستند. توانایی انجام تغییرات دستی در دوربینها، امروزه تبدیل به نکته ای مهم و مثبت شده که قیمت بیشتری را به قیمت اصلی دوربین اضافه می کند.

چشمی یا منظره یاب

خیلی از دوربینهای کمپکت دیجیتال و آنالوگ دارای پنجره کوچکی هستند که فرد عکاس می تواند با دیدن از میان آن کادر و اجزا درون آن ، عکس خود را مشخص نماید.این پنجره کوچک که به چشمی یا منظره یاب دوربین معروف است معمولا” در کنار لنز قرار دارد. چیزی که به عنوان تصویر از درون چشمی دوربین مشاهده می کنید ، تصویری تقریبی از نظر کادر یا عکس نهایی است. اختلاف در تصویر چشمی و تصویر نهایی به خطای پارالکس معروف است.زمانیکه مسئله کادر دقیق سوژه مهم باشد، مثل عکاسی کلوزآپ، صفحه LCD دوربین دیجیتال کمک بزرگی در این مسئله است ، چرا که گیرنده نوری دقیقا” آن چیزی را که می بینید، عکس خواهد گرفت.

شما می توانید منطقه فوکوس را با نشانه گرفتن دوربین به طرف سوژه طوری انجام دهید که مستطیل منطقه فوکوس در نقطه ای از عکس واقع شود که می خواهید فوکوس را روی آن انجام دهید. تکمه شاتر را مقدار کمی به پایین فشار دهید ، دوربین در این حالت فاصله تا سوژه را اندازه می گیرد و لنز را فوکوس می کند. در حالتیکه تکمه شاتر کماکان تا نیمه به پایین فشار داده شده است، کادرعکس خود را هم انتخاب می کنید.

صفحه LCD

فقط در دوربینهای عکاسی دیجیتال وجود دارد. این نوع چشمی با همکاری لنز دوربین، کادری که در عکس ظاهر خواهد شد را نشان می دهد. با استفاده از صفحه LCD می توان نه تنها متدی را که در بالا در مورد آن شرح دادیم (یعنی فوکوس کردن) را انجام دهید ، بلکه می توانید ببینید که عکس چگونه خواهد افتاد و مثلا” عکس چقدر روشن و یا تیره ظاهر خواهد شد. روی صفحه LCD معمولا” اطلاعات مربوط به تنظیماتی که در هنگام گرفته شدن عکس استفاده خواهند شد، مثل شاتر و اندازه دیافراگم هم نمایش داده می شوند.

در یک دوربین تک لنزی انعکاسی تصویری که درون چشمی آن مشاهده می شود، از درون لنز و یک سری آینه عبور می کند تا به پنجره چشمی در پشت دوربین می رسد. از این رو چشمی این گونه دوربینها ، کادر عکس را دقیقا” نشان داده و بعضی مواقع هم اطلاعات دیگر ، مثل سرعت شاتر و دیافراگم را در آن می توان مشاهده کرد.

شاتر

اندازه سرعت بر حسب ثانیه یا کسری از ثانیه بیان می شود. این اندازه معمولا” همراه با درجه باز بودن دیافراگم بیان می شود تا مقدار مشخص نوری که گیرنده نوری باید دریافت کند را مشخص کند. اما از این اندازه برای تاثیر حرکت در عکس هم استفاده می شود.

برای سرعتهای شاتر طولانی تر از ثانیه و جهت احتراز از لرزش دست، باید از سه پایه و یا سایر وسایل ثابت نگهداشتن دوربین استفاده کنید. حتی اگر همه کارها به طور اتوماتیک در دوربین شما انجام می شود، باز هم بهتر است که قبل از گرفتن عکس کنترلی در مورد سرعت شاتر بکنید تا بدانید که عکس شما با چه سرعتی گرفته می شود.

دیافراگم

دیافراگم اغلب در لنز جای دارد. اندازه باز بودن دیافراگم همراه با سرعت شاتر، مقدار نوری که به گیرنده نوری می رسد را تنظیم می کنند. رقم پایین تر در دیافراگم به معنی بازتر بودن دیافراگم است. برای هر پله یا گامی که دیافراگم کاهش پیدا می کند ( یعنی رقم ها افزایش پیدا می کنند) مقدار نوری که به داخل دوربین راه پیدا می کند، نصف می شود. دیافراگم 8/2 دو برابر دیافراگم 4 نور به داخل دوربین وارد می کند.

اندازه دیافراگم بازتر (رقمهای کوچک تر) همچنین باعث می شود تا عمق میدان عکس کاهش پیدا کند. این بدین معنی است که تصویر فقط در محدوده کمی به صورت واضح دیده خواهد شد و قبل و بعد از این منطقه، تصویر سوژه تار خواهد بود. عمق میدان کمتر را می توان در موارد مشخصی به کار برد ، مثلا” زمانی که عکس شخصی را می خواهیم از پس زمینه متحرک آن جدا کنیم.

لنز

در یک دوربین قطع کوچک که از فیلم mm 36×24 استفاده می کند، یک لنز mm 50 لنزی نرمال به حساب می آید. این لنز نه تصویر را بزرگتر و نه کوچکتر می کند. لنزی که باعث می شود موضوع عکس بزرگتر شود به لنز تله مشهور است که فاصله کانونی آن بیشتر از mm 50 است و اگر موضوع عکس کوچکتر از اندازه طبیعی آن شود، آن لنز ، لنزی واید است. لنزهای با فاصله کانونی متغیر به لنز زوم مشهور هستند.

در لنز نرمال، فاصله کانونی برابر اندازه قطر کادر نگاتیو است. دوربین دیجیتال دارای گیرنده نوری یا سنسوری است که اندازه آن خیلی کوچکتر از قطع یک فیلم است. از این رو لنز نرمال در دوربین دیجیتال کوچکتر از لنز نرمال در دوربینهای سنتی قطع کوچک است. فاصله کانونی لنز، معمولا” در دوربینهای دیجیتال معادل فاصله کانونی لنزهای دوربینهای قطع کوچک در نظر گرفته می شود.

زوم دیجیتال

دوربینهای دیجیتال دارای هر دو نوع زوم اپتیک و دیجیتال هستند. زوم دیجیتال به معنی این است که دوربین به طریق الکترونیکی و دیجیتالی یک تصویر را بزرگ می کند. اما در این حالت عکس نمی تواند دارای اطلاعاتی بیشتر از آن چیزی که زوم اپتیک عرضه می کند ، باشد. از این رو کیفیت زوم دیجیتال بسیار پایین تر از زوم معادل اپتیک است. جهت بزرگ کردن یک عکس می توانید از یک نرم افزار تصویری ، بعد از برداشتن عکس استفاده کنید.

فلاش

حتی دوربینهای کوچک و ساده هم، امروزه مجهز به فلاش هستند. میدان روشن کردن فلاشهای ثابت روی دوربینها محدود است ( بین 5/0 تا 3 متر ، جهت اطلاع دقیق به دفترچه دوربین خود مراجعه کنید) اما این فلاش برای فاصله های کم و کوتاه در یک محیط سربسته کفایت می کند.

کاهش خطر قرمزی چشم

فلاش ها معمولا” روی یک دوربین کوچک در کنار لنز قرار گرفته اند. اگر کسی که عکس او گرفته می شود، مستقیما” به دوربین نگاه کند، نور فلاش منعکس شده از برخورد به سرخرگهای شبکیه چشم باعث قرمز شدن چشم فرد در عکس خواهد شد که پدیده چشم قرمز مشهور است. برای مقابله با بروز این پدیده ، فلاش می تواند قبل از گرفتن عکس، نوری از خود بیرون بدهد ، در این هنگام به دلیل نور بیشتر، مردمک چشم خود را جمع می کند و سپس فلاش زده می شود. از این رو یک فاصله و وقفه ای بین هنگامیکه شاتر فشارداده می شود و زمانیکه عکس گرفته می شود، بوجود می آید. در این فاصله ، ممکن است مدل عکاسی شما خسته شود و قیافه دیگری به خود بگیرد که در عکس ظاهر شود.

از آنجایی که اکثر نرم افزار های تصحیح عکس دارای ابزارهایی برای تصحیح قرمزی چشم هستند، پس فلاشهای تاخیری شاید دارای امتیاز منفی بیشتری باشند و مشکلات بیشتری تولید کنند.

فلاش حذف سایه ها

از فلاش می تواند حتی در زیر نور شدید خورشید، برای از بین بردن سایه ها و کم کردن کنتراست استفاده کرد. اگر شما بخواهید از فلاش جهت پر کردن سایه ها استفاده کنید، باید آنرا برای این کار تنظیم کنید. در این حالت هر بار که عکسی بگیرید، به طور اتوماتیک یک بار فلاش زده می شود.

نور سنجی

برای گرفتن عکس دقیق و درست ، باید مقدار مشخص و درستی نور به گیرنده نوری برسد. مقدار نور لازم، یا از طریق دوربین و یا به طور دستی تنظیم می شود که در این حالت شما خودتان اندازه شاتر و دیافراگم را تنظیم می کنید. خیلی از دوربینها این امکان را به شما می دهند که نورسنجی را خودتان انجام دهید.

نورسنجی ماتریسی

در اکثر عکسها نورسنجی بر مبنای کل عکس صورت می گیرد و نور تمام سطح عکس اندازه گیری می شود و نوردهی برای عکس بر مبنای میانگین نور دریافتی انجام می شود. این نوع نورسنجی به نورسنجی چند نقطه ای هم مشهور است.

نورسنجی نقطه ای

زمانی که اختلاف نور در نقاط مختلف عکس بسیار است، بهتر است که نور سنجی را از یک نقطه به خصوصی از عکس که مورد نظر هست و اهمیت بیشتری دارد ، انجام داد. این روش به نورسنجی نقطه ای مشهور است. در این روش فقط نوری که در مرکز چشمی دوربین دیده می شود، اندازه گیری می شود.

در نورسنجی نقطه ای می توانید دقیقا” مانند فوکوس کردن، مرکز چشمی دوربین را روی قسمتی از سوژه که مهم است، نشانه گیری کرده و مقدار نور را اندازه گیری کنید. سپس می توانید نوردهی را قفل کنید، این کار را با نیمه فشار دادن شاتر دوربین انجام می دهید. سپس کادر عکس خود را مشخص کنید و عکس دلخواه تان را بگیرید.

نورسنجی مرکزی

در نورسنجی مرکزی ، نور تمام محوطه اندازه گیری می شود ولی تاکید بیشتر بروی نقطه مرکزی عکس میباشد .

گول خوردن نورسنج دوربین

از طریق ترکیب شاتر کوتاه یا طولانی مدت با دیافراگم باز یا یسته ، دوربین مقدارنور را طوری تنظیم می کند که شما بتوانید دریک روز تاریک پاییز به خوبی روز آفتابی تابستان عکس بگیرید .اما اگر سوژه عکس شما بسیار روشن یا بسیار تاریک باشد ، نورسنج دوربین شما می تواند خیلی راحت گول بخورد وخود را برای اندازه ای اشتباه تنظیم کند .

تصحیح یا جبران نوردهی

اگر دوربین شما دارای کارکرد تصحیح نوردهی باشد ، می توانید ازاین امکان جهت تاباندن نور بیشتر یا کمتر به سنسور نوری استفاده کنید . کارکرد تصحیح نوردهی در عکاسی وسیله کمکی بسیار خوبی برای شرایط نوری نامناسب و یا مواقعی که سوژه عکس فوق العاده تیره و یا روشن است ، می باشد .

حالت اتوماتیک

درخیلی از دوربین ها تنظیم اندازه شاتر ودیافراگم به طور خودکار از طرف دوربین انجام می شود ، اما در عین حال می توان از حالتهای تقدم شاتر و یا تقدم دیافراگم ، هم جهت عکاسی در حالت اتوماتیک استفاده کرد. این بدین معنی است که شما یک سرعتی برای شاتر خود انتخاب می کنید و کار انتخاب و تنظیم دیافراگم را به دوربین واگذار می کنید و یا برعکس . استفاده از این امکانات برای به دست آوردن عمق میدان بیشتر ، حذف پس زمینه متحرک و یا منجمد کردن حرکت در عکس می تواند به کار رود .