بایگانی‌های نورسنجی

اصلاح دیجیتالی عکس در دوربین

عکس دیجیتال عبارت از ارقام صفر ویک است که می توان به طریق الکترونیکی اندازه آنها را کم و زیاد کرد . این بدین معنی است که بلافاصله بعد ازاینکه اطلاعات مربوط به عکس در سنسور نوری ثبت و مشخص شد ، می توان این اطلاعات را ادیت یا تصحیح کرد . اینکه چه کارکردهایی در این رابطه وجود دارند و دست شما چقدر باز است ، بستگی به مدل دوربین دارد و در هر دوربینی فرق می کند . بنابراین جهت اطلاع از امکانات دوربین خود در این زمینه به دفترچه راهنمای آن مراجعه کنید .

اندازه عکس

در اکثر دوربینهای دیجیتال امکان عوض کردن اندازه عکس وجود دارد . این اندازه معمولا” به واحد پیکسل بیان می شود ،1920×2560،1200×1600،960×1280 و یا 480×640 ، هرچه اندازه قطع عکس را کوچک تر انتخاب کنید ، می توانید تعداد عکسهای بیشتری را روی کارت حافظه ذخیره کنید . یک عکس کوچک باعث می شود که ارسال آن ازطریق e-mail ساده تر و سریع تر صورت گیرد . اما از طرف دیگر این نوع عکس ها ، مناسب چاپ در قطع بزرگ نیستند .

کیفیت عکس

عکس در فرمت غیر فشرده ، فضای زیادی را اشغال خواهد کرد . اگر شما کیفیت پایین تری برای عکس انتخاب کنید می توانید اندازه فایل خود را با کمک برنامه های فشرده سازی کوچک کنید . البته در حالت فشرده کردن فایل مقداری از اطلاعات عکس حذف می شوند . کیفیتهای عادی عکس عبارتند از استاندارد ، نرمال ، خوب و RAW به معنی خام . حالت RAW که بهترین کیفیت عکس را ارائه می کند ، فرمت غیر فشرده عکس است که مخصوص دوربینی که با آن کار می کنید ، است .

وضوح عکس

دوربین می تواند وضوح عکس را جهت نشان دادن جزئیات بیشتر افزایش دهد . این مسئله را با فوکوس کردن مخلوط نکنید ، اینها دو مقوله جدا از هم هستند . اگر خطوط مرزی ( لبه های) سوژه سخت وغیر ظریف باشند ، جزئیاتی کمتر در عکس دیده می شوند . در حالت عادی ، قبل از اینکه عکس در کارت حافظه ضبط شود ، مقداری لبه های آن واضح تر می شوند .

تعادل نور سفید

چشم انسان به طور اتوماتیک به انواع نورهای موجود خود را تطبیق می دهد . یک صفحه کاغذ سفید را چشم ما چه در زیر نور آفتاب و چه در زیر نور لامپ های خانه سفید می بیند .برای دوربینهای ویدئو و یا دوربینهای عکاسی دیجیتال ، باید معادل نور سفید را روی آنها تنظیم کرد . این بدین معنی است که روش دوربین برای ثبت رنگهای مختلف باید طوری تنظیم شود که رنگ سفید یا خاکستری سوژه هم به طور خنثی درروی عکس به رنگ سفید یا خاکستری ظاهر شوند .

حالت رنگ

بعضی از دوربینها دارای قابلیت عکاسی در حالت رنگ های مختلف مثل سیاه و سفید ، غلظت رنگ بالا و یا پایین و یا تون قهوه ای رنگ معروف به سپیا (Sepia )هستند .

حساسیت به نور

در دوربینهای معمولی که با فیلم کار می کنند و در این کتاب دوربینهای آنالوگ نامیده می شوند ، می توان حساسیت فیلم را مناسب نوع فیلمی که به کار می برید ، انتخاب وتنظیم کرد . هرچه حساسیت فیلم پایین تر باشد ، دانه هایی که روی فیلم هستند ریزتر و جزئیات زیادتری از سوژه در عکس ثبت می شوند . واحد حساسیت فیلم به ISO بیان می شود که ترکیبی از سیستم آمریکایی ASA وسیستم آلمانی DIN است . مثلا” 400/27˚ ISO واحدی برای نمایش فیلم با حساسیت 400 ایزو است .

در یک دوربین عکاسی دیجیتال باید دید که کارخانه سازنده آن چه حساسیتی را برا ی آن مدل در نظر گرفته است. هر اندازه ای که دوربین برای آن تنظیم و ساخته شده باشد، همه عکسها بر مبنای آن حساسیت گرفته خواهند شد. حساسیت برای یک سنسور نوری CCD به صورت ISO بیان می شود. حساسیت سنسور نوری در دوربین های دیجتال کمپکت معمولا” 100 ایزو است. بعضی از دوربینها دارای قابلیت تغییر ایزو یا حساسیت فیلم از طریق تقویت سیگنالهای الکترونیکی هستند. این کارکرد باعث می شود که حتی در زیر نور ضعیف هم بتوان عکاسی کرد ولی عکسی که شما دریافت خواهید کرد، دارای برفک و پارازیت خواهد بود.

کار روی عکسها درون دوربین

دوربین دیجیتال در حقیقت کامپیوتر کوچکی است که با آن نه تنها می توان عکس گرفت ، بلکه می توان در سازماندهی و نشان دادن عکسها هم از آن استفاده کرد. امکانات موجود در دوربینهای مختلف فرق می کنند در زیر چند نمونه مرسوم آنها آورده می شوند.

ذخیره عکسها در پوشه های مختلف

یک کارت حافظه دوربین می تواند دهها و بلکه صدها عکس را در خود جای دهد. در بسیاری مواقع ، بهتر است که عکسها را در پوشه ها ی مختلف کارت ذخیره کرد. مثلا” فرض کنیم که می خواهید به یک مسافرت دور اروپا بروید و از شهرهای چند کشور مختلف دیدن کنید. از طریق سازمان دادن و درست کردن پوشه های مختلف و جای دادن عکسها درون آنها، راحت تر می توانید به خاطر بیاورید که کدام عکس را در چه محلی انداخته اید. به این طریق، نمایش دادن عکسها هم کار راحت تری خواهد بود و هر زمان که تصمیم به نمایش عکس های شهر مشخصی بگیرید، می توانید بلافاصله و سریع به پوشه شهر مربوطه بروید.

تنظیم نامگذاری عکسها

بعضی از دوربینها از نامگذاری استاندارد استفاده می کنند، یعنی یک فایل عکس را با یک حرف و سه یا چهار شماره نامگذاری می کنند . زمانیکه ارقام تمام شدند، مجددا” دوربین از صفر شروع می کند. بعضی دیگر از مدلها به محض اینکه کارت حافظه جدید را در آن می گذارید، کنتور شماره عکس صفر می شود و شماره ها از نوع شروع می شوند. در اینگونه مدلها زمانیکه عکسهای خود را از دوربین به کامپیوتر منتقل می کنید، خطر این وجود دارد که عکسهای هم نام سابق حذف و عکسهای جدید جایگزین آنها شوند. به این دلیل حتما” کنترل کنید که آیا، دوربین شما می تواند شماره پشت سر هم به عکسها بدهد ، بدون اینکه کنتور آن صفر شود یا نه. یک راه مناسب جهت مقابله با این خطر، این هست که عکسها را در پوشه های خاص خود ذخیره کنید و همه عکسهای قدیمی و جدید در یک پوشه ذخیره نشوند.

حذف کردن عکسها

عکسهای ناجور و نامطلوب را می توانید بلافاصله پس از رویت پاک کنید. هم چنین می توانید در پایان یک روز همراه با عکاسی ، عکسها را یک به یک رویت کنید و آنهایی را که نمی خواهید، پاک کنید. به این طریق می توانید، جا برای عکسهای جدید خود ایجاد کنید.

منبع

دوربین های دیجیتال:

دوربین ۳۶۰ درجه ی ozo محصول نوکیا

دوربین دیجیتال دوربین هایی هستند که برای گرفتن عکس و ذخیره آن بجای فیلم عکاسی از حسگرهای حساس به نور معمولاً از نوع CCD یا CMOS استفاده می‌کند و تصویر گرفته شده توسط سنسور طی چند مرحله به حافظهٔ دوربین برای استفاده فرستاده می‌شود.

تاریخچه:

در سال ۱۹۷۵ اولین دوربین دیجیتال جهان توسط استیون ساسون (Steve Sasson) یکی از مهندسان شرکت ایستمن کداک (Eastman Kodak) ساخته شد. این ابزار ۳٫۶ کیلوگرمی می توانست عکس‌های ۰٫۰۱ مگاپیکسلی خود را بر روی یک نوار کاست ضبط کند و نوردهی هر عکس به ۲۳ ثانیه زمان نیاز داشت.

اولین دوربین دیجیتال دنیا

عملکرد:

گرچه اصول کلی این دوربین‌ها شبیه به دوربین‌های فیلمی هستند، نحوه کار داخل این دوربین‌ها کاملاً متفاوت است. در این دوربین‌ها تصویر توسط یک سنسور CCD یا یک CMOS گرفته می‌شود. CCD بصورت ردیفها و ستونهایی از سنسورهای نقطه‌ای نور هستند که هر چه تعداد این نقاط بیشتر و فشرده تر باشد، تصویر دارای دقت بالاتری است) هر سنسور نور را به ولتاژی متناسب با درخشندگی نور تبدیل کرده و آن را به بخش تبدیل سیگنال‌های آنالوگ به دیجیتال ADC می‌فرستد که در آنجا نوسانات دریافتی از CCD به کدهای مجزای باینری(عددهای مبنای دو بصورت صفر و یک) تبدیل می‌شود. خروجی دیجیتال از ADC به یک پردازنده سیگنال‌های دیجیتال DSP فرستاده می‌شود که کنتراست و جزئیات تصویر در آن تنظیم می‌شود و قبل از فرستادن تصویر به حافظه برای ذخیره تصویر، اطلاعات را به یک فایل فشرده تبدیل می‌کند. هر چه نور درخشنده‌تر باشد، ولتاژ بالاتری تولید شده و در نتیجه پیکسل‌های رایانه‌ای روشن‌تری ایجاد می‌شود. هر چه تعداد این سنسورها که به‌صورت نقطه هستند بیشتر باشد، وضوح تصویر به دست آمده بیشتر است و جزئیات بیشتری از تصویر گرفته می‌شود.

سنسورهای CCD و CMOS

دوربین‌های دیجیتال برای دریافت نور از یک تصویر دیجیتالی، از سنسورهای مشخصی استفاده می‌کنند که معمولاً CCD (افزاره ی بار جفت ‌شده) یا CMOS (نیم رسانای اکسید فلزی مکمل) نامیده می‌شوند. هر دو سنسورهای نام‌برده شده در اغلب دوربین‌های دیجیتال استفاده‌شده و ابزاری مناسب برای گرفتن تصاویر دیجیتالی به حساب می‌آیند. سنسورهای CCD و CMOS به طور معمول به اندازه‌ی یک ناخن انگشت بوده و تماماً از سیلیکون ساخته‌شده‌اند. سطح این سنسورها شامل میلیون‌ها دیود فوق‌العاده کوچک است که هر کدام یک پیکسل از تصاویر گرفته‌شده توسط لنز دوربین را ثبت می‌کنند. به طور کلی دیودهای بیشتر بر روی سطح یک دوربین دیجیتال برابر است باکیفیت بهتر تصاویر گرفته‌شده توسط آن دوربین! جالب است بدانید واژه‌ی مگا پیکسل در مشخصات یک دوربین حاکی از تعداد سنسورهای موجود بر روی سطح CCD یا CMOS است.

تفاوت دیجیتال و آنالوگ چیست؟

در فناوری آنالوگ، امواج و یا سیگنال به شکل اولیه ضبط و یا استفاده میشوند. برای مثال در یک دستگاه ضبط صوت آنالوگ سیگنال دریافت شده مستقیما از میکروفون دریافت و به نوار کاست منتقل میشود. صوت شما که از میکروفن دریافت میشود به صورت طبیعی یا همان آنالوگ است و امواج ضبط شده بر روی نوار کاست نیزبه همین صورت (آنالوگ) خواهد بود. این امواج میتواند از روی نوار خوانده و یا تقویت شوند و برای تولید صدا به بلندگو ها فرستاده شوند. واژه انالوگ از واژه یونانی ΑΝΆΛΟΓΟΣ که معنای “نسبی” می دهد گرفته شده است.

در فناوری دیجیتال امواج نمونه ای از امواج آنالوگ در یک سری از فواصل میشوند. سپس تبدیل به یک سری اعداد(صفر و یک) میشوند که توانایی ذخیره شدن روی دستگاه های دیجیتالی را خواهند داشت.

در یک سی دی میزان این نمونه سازی ۴۴۰۰۰ نمونه (سیگنال) در هر ثانیه است. به عبارت دیگر ۴۴۰۰۰ شماره در هر ثانیه از یک موسیقی توسط دستگاه خوانده میشود. برای شنیدن موسیقی اعداد به صورت امواج ولتاژ(مستقیم یا متناوب) در می آیند که به صوت اصلی بسیار نزدیک است.

واژه دیجیتال از لغت DIGIT (رقم) ویا DIGITUS (واژه پونانی به معنی انگشت) گرفته شده، بخاطر اینکه از انگشتان برای شمارش استفاده میشود.

تصاویر رنگی در دوربین های دیجیتال:

برای ثبت عکس‌های رنگی، بر روی هر سنسور یک فیلتر نصب می‌شود که اجازه عبور رنگ‌های نوری معینی را می‌دهد. در واقع همه دوربین‌های دیجیتال موجود در زمان حاضرتنها می‌توانند یکی از سه رنگ اصلی را در هر سنسور دریافت کنند و در نتیجه این که تقریبا از سه تا رنگ اصلی دوتای آن دور ریخته می‌شود. برای جبران این موضوع دوربین باید دو رنگ اصلی دیگر را تخمین بزند تا بتواند رنگ کاملی در هر پیکسل به دست آورد. معمول ترین روش برای کار استفاده از آرایه فیلتر رنگ است که یکی از آنها به نام «فیلتر بایر» را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید.

فیلتر بایر از ردیف‌های فیلتر سبز-قرمز و سبز-آبی تشکیل شده است. دقت کنید که تعداد سنسورهای سبز در فیلتر بایر دو برابر سنسورهای قرمز و آبی است. دلیل این انتخاب با ساختار چشم و حساسیت بیشتر آن به نور سبز باز می‌گردد. بیشتر بودن تعداد فیلترهای سبز منجر به تولید عکسی با نویز کمتر و جزئیات بیشتر می‌شود.

لازم است بدانید تمام دوربین‌های دیجیتال از فیلتر بایر استفاده نمی‌کنند، اما تا کنون این الگوریتم متداول‌ترین روش بوده است.