بایگانی برچسب برای: vpn

برنامه نویسی Asynchronous – آشنایی با Process ها، Thread ها و AppDomain ها

در طول یکسری مطالب آموزشی قصد داریم تا مبحث برنامه نویسی Asynchronous و Thread ها در زبان سی شارپ آشنا شویم. فرض کنید برنامه ای نوشتید که قرار است اطلاعات 500 هزار نفر را پردازش و یک گزارش تولید کند. در صورتی که به صورت عادی اقدام به پیاده سازی این قابلیت کنیم، در طول پردازش این اطلاعات برنامه ما دیگر قابل استفاده نخواهد بود و مجبوریم صبر کنیم تا عملیات پردازش اطلاعات تمام شود یا بهتر است یک مثال دیگر بزنیم.

فرض کنید زمانی که در حال تماشای یک فیلم هستید دیگر امکان انجام کارهای دیگر، مثلاً تایپ در برنامه Word یا برنامه نویسی نباشد. اما هیچ گاه این مشکلات برای شما بوجود نمی آید، زیرا سیستم عامل ها به بهترین شکل عملیات هم زمانی را پیاده سازی کرده و به شما این اجازه را می دهند تا در آن واحد نسبت به انجام چندین عملیات اقدام کنید. در زبان سی شارپ نیز این امکان برنامه نویسان داده شده است تا نسبت به پیاده سازی عملیات ها به صورت همزمان اقدام کنند. برای اینکار باید از Thread ها استفاده کنیم که در طول چند مطلب قصد داریم با شیوه های مختلف استفاده از Thread ها آشنا شویم. اما قبل از شروع کد نویسی بهتر است که با یکسری مفاهیم اولیه آشنا شده و سپس به سراغ قابلیت ها برنامه نویسی Asynchronous در زبان سی شارپ برویم.

Process چیست؟

زمانی که کاربر برنامه ای را اجرا می کند مقداری از حافظه و همچنین منابع به این برنامه تخصیص داده می شوند. اما همانطور که گفتیم یکی از قابلیت های سیستم های عامل این است که می توان چندین برنامه را به صورت همزمان اجرا کرد. یکی از وظایف سیستم عامل تفکیک حافظه و منابع برای هر یک از برنامه های در حال اجرا است که این جدا سازی بوسیله Process ها انجام می شود.

در حقیقت هر Process مرزبندی بین برنامه های اجرا است برای جدا سازی منابع و حافظه های تخصیص داده شده. دقت کنید که لزوماً تعداد Process برابر با تعداد برنامه های در حال اجرا نیست، یک برنامه می تواند یک یا چند Process را در زمان اجرا درگیر کند. در سیستم عامل ویندوز می توان از بخش Task Manager لیست برنامه های در حال اجرا و Process ها را مشاهده کرد. در تصویر زیر لیست برنامه هایی که بر روی سیستم من در حال اجرا است را مشاهده می کنید:

 

parallel programming

 

در صورتی که بر روی دکمه More details کلیک کنید می توانید از تب Processes لیست Process های در حال اجرا را مشاهده کنید:

parallel programming

هر یک Process های در حال اجرا حافظه، منابع تخصیص داده شده و روند اجرای مربوط به خود را دارند. در تصویر بالا نیز مشخص است، برای مثال در زمان گرفتن عکس بالا، Prcess مربوط به برنامه paint.net مقدار 20.4% از CPU و همچنین 107.6MB از حافظه را اشغال کرده است. در اینجا بیشتر به بحث CPU Usage باید دقت کنیم که نشان دهنده میزان استفاده یک Process از CPU است. CPU Usage در حقیقت یک ترتیب اجرا است که اصطلاحاً به آن Thread می گویند. هر Process می تواند شامل یک یا چندین Thread باشد که هر Thread وظیفه انجام یک عملیات خاص را بر عهده دارد. اما زمان اجرای هر Process یک Thread اولیه اجرا می شود که به آن اصطلاحاً Main Thread گفته می شود.

Process های Multi-Thread

همانطور که گفتیم هر Process می تواند شامل یک یا چندین Thread باشد. این Thread ها تنها توسط Process ایجاد نمی شوند و افرادی که اقدام به ایجاد نرم افزار می کنند (همان برنامه نویس های معروف) نیز می توانند برای انجام عملیات های مورد نظر اقدام به ایجاد Thread کنند.

برای مثال محیط Visual Studio را در نظر بگیرید، این محیط در طول زمان نوشتن کدها عملیات های دیگری را نیز برای شما انجام می دهد، مانند پردازش سایر فایل های پروژه، رنگی کردن کدها، نمایش Intellisense و …، اما شما احساس می کنید که تمامی این کار به صورت همزمان انجام می شوند، به این دلیل که برای هر یک از این عملیات ها یک Thread جداگانه ایجاد می شود که تمامی این Thread ها در Prcess مربوط به Visual Studio در حال اجرا هستند و به همین دلیل شما نباید منتظر بمانید تا عملیات های در حال اجرا به اتمام برسند و می توانید کار خود را ادامه دهید.

Thread های در حال اجرا در یک Process نیاز به یکسری اطلاعات در مورد Process دارند تا بتوانند به کار خود ادامه دهند. به این اطلاعات اصطلاحاً Prcess Global Data یا داده های عمومی یک پراسس می گویند. اگر بخواهیم نمایی کلی از یک Process را نشان دهیم می توان شکل زیر را مثال زد:

parallel programming

تصویر بالا، یک Process را نشان می دهد که شامل دو Thread است، هر یک از این Thread ها یک وظیفه خاص را انجام می دهند، اما به سکری اطلاعات دسترسی دارند که به آن ها PGD یا Process Global Data می گویند.

تا اینجا با دو مفهوم Process و Thread آشنا شدیم، اما همانطور که گفتیم در زبان سی شارپ می توانیم Thread هایی ایجاد کنیم که هر Thread یک کار خاص را انجام می دهد. برای کار با Thread ها و برای شروع، با کلاسی به نام Thread که در فضای نام System.Threading قرار دارد کار می کنیم. به صورت زیر می توانیم یک thread جدید با استفاده از کلاس Thread ایجاد کرده و آنرا اجرا کنیم:

static void Main(string[] args)
{
    var thread1 = new Thread(Thread1Job);
    var thread2 = new Thread(Thread2Job);
    var thread3 = new Thread(Thread3Job);
    thread1.Start();
    thread2.Start();
    thread3.Start();
}

public static void Thread1Job()
{
    for (int counter = 0; counter < 50; counter++)
    {
   Console.WriteLine("From thread1: " + counter);
    }
}

public static void Thread2Job()
{
    for (int counter = 0; counter < 50; counter++)
    {
        Console.WriteLine("From thread2: " + counter);
    }
}

public static void Thread3Job()
{
    for (int counter = 0; counter < 50; counter++)
    {
        Console.WriteLine("From thread3: " + counter);
    }
}

همانطور که مشاهده می کنید در کد بالا 3 شئ از نوع Thread ایجاد کردیم و برای پارامتر Constructor متد مورد نظر را ارسال کردیم. Constructor کلاس Thread پارامترش از نوع Delegate است و به همین دلیل می توان یک متد را جهت اجرا در Thread به عنوان پارامتر به آن ارسال کرد. بعد از تعریف thread ها به ترتیب آن را بوسیله متد Start اجرا می کنیم. در تصویر زیر خروجی کد بالا را مشاهده می کنید که کد های Thread ها به صورت همزمان اجرا شدند:

parallel programming

اگر در کد بالا متد ها را بدون استفاده از Thread ها فراخوانی می کردیم Thread2Job پس از اجرای Thread1Job اجرا شده و الی آخر. در این مطلب مقدمه ای بر مبحث Thread ها در زبان سی شارپ داشتیم. در مطالب بعدی با اصول اولیه و مکانیزم های مختلف استفاده از Thread ها و همچنین ریسک هایی که در زمان استفاده از Thread ها وجود دارد آشنا خواهیم شد.

منبع


قسمت اول آموزش-برنامه نویسی Asynchronous – آشنایی با Process ها، Thread ها و AppDomain ها

قسمت دوم آموزش- آشنایی با ماهیت Asynchronous در Delegate ها

قسمت سوم آموزش-آشنایی با فضای نام System.Threading و کلاس Thread

قسمت چهارم آموزش- آشنایی با Thread های Foreground و Background در دات نت

قسمت پنجم آموزش- آشنایی با مشکل Concurrency در برنامه های Multi-Threaded و راهکار های رفع این مشکل

قسمت ششم آموزش- آشنایی با کلاس Timer در زبان سی شارپ

قسمت هفتم آموزش-آشنایی با CLR ThreadPool در دات نت

قسمت هشتم آموزش- مقدمه ای بر Task Parallel Library و کلاس Parallel در دات نت

قسمت نهم آموزش- برنامه نویسی Parallel:آشنایی با کلاس Task در سی شارپ

قسمت دهم آموزش-برنامه نویسی Parallel در سی شارپ :: متوقف کردن Task ها در سی شارپ – کلاس CancellationToken

قسمت یازدهم آموزش- برنامه نویسی Parallel در سی شارپ :: کوئری های Parallel در LINQ

قسمت دوازدهم آموزش- آشنایی با کلمات کلیدی async و await در زبان سی شارپ

قسمت سیزدهم آموزش- استفاده از متد WhenAll برای اجرای چندین Task به صورت همزمان در سی شارپ

 

 

الگوریتم Canny در ++C

لبه یاب کنی توسط جان اف کنی در سال 1986 ایجاد شد و هنوز یک لبه یاب استاندارد و با دقت و کیفیت بالا میباشد.الگوریتم لبه یابی کنی یکی از بهترین لبه یابها تا به امروز است. در ادامه روش کار این الگوریتم و هم چنین کد الگوریتم Canny در ++C را بررسی خواهیم کرد. این الگوریتم لبه یابی از سه بخش اصلی زیر تشکیل شده است:

  • تضعیف نویز
  • پیدا کردن نقاطی که بتوان آنها را به عنوان لبه در نظر گرفت
  • حذب نقاطی که احتمال لبه بودن آنها کم است

 

معیارهایی که در لبه یاب کنی مطرح است:
1 -پایین آوردن نرخ خطا- یعنی تا حد امکان هیچ لبه ای در تصویر نباید گم شود و هم چنین هیچ چیزی که لبه نیست نباید به جای لبه فرض شود. لبه هان پیدا شده تا حد ممکن به لبه ها اصلی
نزدیک باشند.

2 -لبه در مکان واقعی خود باشد- یعنی تا حد ممکن لبه ها کمترین فاصله را با مکان واقعی خود داشته باشند.
3 -بران هر لبه فقط یک پاسخ داشته باشیم.

4 -لبه ها کمترین ضخامت را داشته باشند- (در صورت امکان یک پیکسل).
لبه یاب کنی بخاطر توانایی در تولید لبه های نازک تا حد یک ییکسل برای لبه های پیوسته معروف شده است. این لبه یاب شامل چهار مرحله و چهار ورودی زیر است:
یک تصویر ورودی
یک پارامتر به نام سیگما جهت مقدار نرم کنندگی تصویر
یک حد آستانه بالا (Th)
یک حد آستانه پایین (Tl)

 

مراحل الگوریتم Canny:

1- در ابتدا باید تصویر رنگی را به جهت لبه یابی بهتر به یک تصویر سطح خاکسترن تبدیب کرد.

2- نویز را از تصویر دریافتی حذف کرد. بدلیل اینکه فیلتر گاوسین از یک ماسک ساده برای حذف نویز استفاده می کند لبه یاب کنی در مرحله اول برای حذف نویز آن را بکار میگیرد.

3- در یک تصویر سطح خاکستر جایی را که بیشترین تغییرات را داشته باشند به عنوان لبه در نظر گرفته می شوند و این مکانها با گرفتن گرادیان تصویر با استفاده عملگر سوبل بدست می آیند. سپس لبه های مات یافت شده به لبه های تیزتر تبدیل می شوند.

4- برخی از لبه های کشف شده واقعا لبه نیستند و در واقع نویز هستند که باید آنها توسط حد آستانه هیسترزیس فیلتر شوند.هیسترزیس از دو حد آستانه بالاتر (Th) و حد آستانه پایین تر (Tl) استفاده کرده و کنی پیشنهاد می کند که نسبت استانه بالا به پایین سه به یک باشد.

 این روش بیشتر به کشف لبه های ضعیف به درستی می پردازد و کمتر فریب نویز را می خورد و از بقیه روش ها بهتر است.

 

الگوریتم Canny    عملکرد الگوریتم Canny

 

 

 

کد الگوریتم Canny در ++C:

برای الگوریتم Canny دو کد زیر ارائه می شود که کد شماره 2 کد کاملتری است.

کد شماره  الگوریتم 1 الگوریتم Canny در ++C:

در زیر استفاده از الگوریتم کنی در ++C است. توجه داشته باشید که تصویر ابتدا به تصویر سیاه و سفید تبدیل می شود، سپس فیلتر گاوسی برای کاهش نویز در تصویر استفاده می شود. سپس الگوریتم Canny برای تشخیص لبه استفاده می شود.

 

// CannyTutorial.cpp : Defines the entry point for the console application. 
// Environment: Visual studio 2015, Windows 10
// Assumptions: Opecv is installed configured in the visual studio project
// Opencv version: OpenCV 3.1

#include "stdafx.h"
#include<opencv2/highgui/highgui.hpp>
#include<opencv2/imgproc/imgproc.hpp>
#include<string>
#include<iostream>


int main()
{

    //Modified from source: https://github.com/MicrocontrollersAndMore/OpenCV_3_Windows_10_Installation_Tutorial
    cv::Mat imgOriginal;        // input image
    cv::Mat imgGrayscale;        // grayscale of input image
    cv::Mat imgBlurred;            // intermediate blured image
    cv::Mat imgCanny;            // Canny edge image

    std::cout << "Please enter an image filename : ";     std::string img_addr;     std::cin >> img_addr;

    std::cout << "Searching for " + img_addr << std::endl;

    imgOriginal = cv::imread(img_addr);            // open image

    if (imgOriginal.empty()) {                                    // if unable to open image
        std::cout << "error: image not read from file\n\n";        // show error message on command line
        return(0);                                                // and exit program
    }

    cv::cvtColor(imgOriginal, imgGrayscale, CV_BGR2GRAY);        // convert to grayscale

    cv::GaussianBlur(imgGrayscale,            // input image
        imgBlurred,                            // output image
        cv::Size(5, 5),                        // smoothing window width and height in pixels
        1.5);                                // sigma value, determines how much the image will be blurred

    cv::Canny(imgBlurred,            // input image
        imgCanny,                    // output image
        100,                        // low threshold
        200);                        // high threshold


    // Declare windows
    // Note: you can use CV_WINDOW_NORMAL which allows resizing the window
    // or CV_WINDOW_AUTOSIZE for a fixed size window matching the resolution of the image
    // CV_WINDOW_AUTOSIZE is the default
    cv::namedWindow("imgOriginal", CV_WINDOW_AUTOSIZE);        
    cv::namedWindow("imgCanny", CV_WINDOW_AUTOSIZE);

    //Show windows
    cv::imshow("imgOriginal", imgOriginal);        
    cv::imshow("imgCanny", imgCanny);

    cv::waitKey(0);                    // hold windows open until user presses a key
    return 0;
}

 

دانلود کد فوق از طریق لینک زیر:

رمز فایل : behsanandish.com

 

 

کد شماره 2:

مرحله 1: یک blur(تار کننده) گاوسی را اعمال کنید.

اول متغیرهای ضروری اعلام شده اند و بعضی از آنها اولیه هستند. سپس Blur گاوسی اعمال می شود. برای انجام این کار یک ماسک 5×5 بر روی تصویر منتقل می شود. هر پیکسل به صورت مجموع مقادیر پیکسل در محدوده 5×5 آن ضربدر وزن گاوسی متناظر تقسیم شده توسط وزن مجموع کل ماسک تعریف می شود.

 

ماسک گاوسی

ماسک گاوسی

 

#include "stdafx.h"
#include "tripod.h"
#include "tripodDlg.h"

#include "LVServerDefs.h"
#include "math.h"
#include <fstream>
#include <string>
#include <iostream>
#include <stdlib.h>
#include <stdio.h>


#ifdef _DEBUG
#define new DEBUG_NEW
#undef THIS_FILE
static char THIS_FILE[] = __FILE__;
#endif

using namespace std;

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
// CAboutDlg dialog used for App About

class CAboutDlg : public CDialog
{
public:
	CAboutDlg();

// Dialog Data
	//{{AFX_DATA(CAboutDlg)
	enum { IDD = IDD_ABOUTBOX };
	//}}AFX_DATA

	// ClassWizard generated virtual function overrides
	//{{AFX_VIRTUAL(CAboutDlg)
	protected:
	virtual void DoDataExchange(CDataExchange* pDX);    // DDX/DDV support
	//}}AFX_VIRTUAL

// Implementation
protected:
	//{{AFX_MSG(CAboutDlg)
	//}}AFX_MSG
	DECLARE_MESSAGE_MAP()
};

CAboutDlg::CAboutDlg() : CDialog(CAboutDlg::IDD)
{
	//{{AFX_DATA_INIT(CAboutDlg)
	//}}AFX_DATA_INIT
}

void CAboutDlg::DoDataExchange(CDataExchange* pDX)
{
	CDialog::DoDataExchange(pDX);
	//{{AFX_DATA_MAP(CAboutDlg)
	//}}AFX_DATA_MAP
}

BEGIN_MESSAGE_MAP(CAboutDlg, CDialog)
	//{{AFX_MSG_MAP(CAboutDlg)
		// No message handlers
	//}}AFX_MSG_MAP
END_MESSAGE_MAP()

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
// CTripodDlg dialog

CTripodDlg::CTripodDlg(CWnd* pParent /*=NULL*/)
	: CDialog(CTripodDlg::IDD, pParent)
{
	//{{AFX_DATA_INIT(CTripodDlg)
		// NOTE: the ClassWizard will add member initialization here
	//}}AFX_DATA_INIT
	// Note that LoadIcon does not require a subsequent DestroyIcon in Win32
	m_hIcon = AfxGetApp()->LoadIcon(IDR_MAINFRAME);

	//////////////// Set destination BMP to NULL first 
	m_destinationBitmapInfoHeader = NULL;

}

////////////////////// Additional generic functions

static unsigned PixelBytes(int w, int bpp)
{
    return (w * bpp + 7) / 8;
}

static unsigned DibRowSize(int w, int bpp)
{
    return (w * bpp + 31) / 32 * 4;
}

static unsigned DibRowSize(LPBITMAPINFOHEADER pbi)
{
    return DibRowSize(pbi->biWidth, pbi->biBitCount);
}

static unsigned DibRowPadding(int w, int bpp)
{
    return DibRowSize(w, bpp) - PixelBytes(w, bpp);
}

static unsigned DibRowPadding(LPBITMAPINFOHEADER pbi)
{
    return DibRowPadding(pbi->biWidth, pbi->biBitCount);
}

static unsigned DibImageSize(int w, int h, int bpp)
{
    return h * DibRowSize(w, bpp);
}

static size_t DibSize(int w, int h, int bpp)
{
    return sizeof (BITMAPINFOHEADER) + DibImageSize(w, h, bpp);
}

/////////////////////// end of generic functions


void CTripodDlg::DoDataExchange(CDataExchange* pDX)
{
	CDialog::DoDataExchange(pDX);
	//{{AFX_DATA_MAP(CTripodDlg)
	DDX_Control(pDX, IDC_PROCESSEDVIEW, m_cVideoProcessedView);
	DDX_Control(pDX, IDC_UNPROCESSEDVIEW, m_cVideoUnprocessedView);
	//}}AFX_DATA_MAP
}

BEGIN_MESSAGE_MAP(CTripodDlg, CDialog)
	//{{AFX_MSG_MAP(CTripodDlg)
	ON_WM_SYSCOMMAND()
	ON_WM_PAINT()
	ON_WM_QUERYDRAGICON()
	ON_BN_CLICKED(IDEXIT, OnExit)
	//}}AFX_MSG_MAP
END_MESSAGE_MAP()

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
// CTripodDlg message handlers

BOOL CTripodDlg::OnInitDialog()
{
	CDialog::OnInitDialog();

	// Add "About..." menu item to system menu.

	// IDM_ABOUTBOX must be in the system command range.
	ASSERT((IDM_ABOUTBOX & 0xFFF0) == IDM_ABOUTBOX);
	ASSERT(IDM_ABOUTBOX < 0xF000); CMenu* pSysMenu = GetSystemMenu(FALSE); if (pSysMenu != NULL) { CString strAboutMenu; strAboutMenu.LoadString(IDS_ABOUTBOX); if (!strAboutMenu.IsEmpty()) { pSysMenu->AppendMenu(MF_SEPARATOR);
			pSysMenu->AppendMenu(MF_STRING, IDM_ABOUTBOX, strAboutMenu);
		}
	}

	// Set the icon for this dialog.  The framework does this automatically
	//  when the application's main window is not a dialog
	SetIcon(m_hIcon, TRUE);			// Set big icon
	SetIcon(m_hIcon, FALSE);		// Set small icon
	
	// TODO: Add extra initialization here

	// For Unprocessed view videoportal (top one)
	char sRegUnprocessedView[] = "HKEY_LOCAL_MACHINE\\Software\\UnprocessedView";
	m_cVideoUnprocessedView.PrepareControl("UnprocessedView", sRegUnprocessedView, 0 );	
	m_cVideoUnprocessedView.EnableUIElements(UIELEMENT_STATUSBAR,0,TRUE);
	m_cVideoUnprocessedView.ConnectCamera2();
	m_cVideoUnprocessedView.SetEnablePreview(TRUE);

	// For binary view videoportal (bottom one)
	char sRegProcessedView[] = "HKEY_LOCAL_MACHINE\\Software\\ProcessedView";
	m_cVideoProcessedView.PrepareControl("ProcessedView", sRegProcessedView, 0 );	
	m_cVideoProcessedView.EnableUIElements(UIELEMENT_STATUSBAR,0,TRUE);
	m_cVideoProcessedView.ConnectCamera2();
	m_cVideoProcessedView.SetEnablePreview(TRUE);

	// Initialize the size of binary videoportal
	m_cVideoProcessedView.SetPreviewMaxHeight(240);
	m_cVideoProcessedView.SetPreviewMaxWidth(320);

	// Uncomment if you wish to fix the live videoportal's size
	// m_cVideoUnprocessedView.SetPreviewMaxHeight(240);
	// m_cVideoUnprocessedView.SetPreviewMaxWidth(320);

	// Find the screen coodinates of the binary videoportal
	m_cVideoProcessedView.GetWindowRect(m_rectForProcessedView);
	ScreenToClient(m_rectForProcessedView);
	allocateDib(CSize(320, 240));

	// Start grabbing frame data for Procssed videoportal (bottom one)
	m_cVideoProcessedView.StartVideoHook(0);

	return TRUE;  // return TRUE  unless you set the focus to a control
}

void CTripodDlg::OnSysCommand(UINT nID, LPARAM lParam)
{
	if ((nID & 0xFFF0) == IDM_ABOUTBOX)
	{
		CAboutDlg dlgAbout;
		dlgAbout.DoModal();
	}
	else
	{
		CDialog::OnSysCommand(nID, lParam);
	}
}

// If you add a minimize button to your dialog, you will need the code below
//  to draw the icon.  For MFC applications using the document/view model,
//  this is automatically done for you by the framework.

void CTripodDlg::OnPaint() 
{
	if (IsIconic())
	{
		CPaintDC dc(this); // device context for painting

		SendMessage(WM_ICONERASEBKGND, (WPARAM) dc.GetSafeHdc(), 0);

		// Center icon in client rectangle
		int cxIcon = GetSystemMetrics(SM_CXICON);
		int cyIcon = GetSystemMetrics(SM_CYICON);
		CRect rect;
		GetClientRect(&rect);
		int x = (rect.Width() - cxIcon + 1) / 2;
		int y = (rect.Height() - cyIcon + 1) / 2;

		// Draw the icon
		dc.DrawIcon(x, y, m_hIcon);
	}
	else
	{
		CDialog::OnPaint();
	}
}

// The system calls this to obtain the cursor to display while the user drags
//  the minimized window.
HCURSOR CTripodDlg::OnQueryDragIcon()
{
	return (HCURSOR) m_hIcon;
}

void CTripodDlg::OnExit() 
{
	// TODO: Add your control notification handler code here

	// Kill live view videoportal (top one)
	m_cVideoUnprocessedView.StopVideoHook(0);
    m_cVideoUnprocessedView.DisconnectCamera();	
	
	// Kill binary view videoportal (bottom one)
	m_cVideoProcessedView.StopVideoHook(0);
    m_cVideoProcessedView.DisconnectCamera();	

	// Kill program
	DestroyWindow();	

	

}

BEGIN_EVENTSINK_MAP(CTripodDlg, CDialog)
    //{{AFX_EVENTSINK_MAP(CTripodDlg)
	ON_EVENT(CTripodDlg, IDC_PROCESSEDVIEW, 1 /* PortalNotification */, OnPortalNotificationProcessedview, VTS_I4 VTS_I4 VTS_I4 VTS_I4)
	//}}AFX_EVENTSINK_MAP
END_EVENTSINK_MAP()

void CTripodDlg::OnPortalNotificationProcessedview(long lMsg, long lParam1, long lParam2, long lParam3) 
{
	// TODO: Add your control notification handler code here
	
	// This function is called at the camera's frame rate
    
#define NOTIFICATIONMSG_VIDEOHOOK	10

	// Declare some useful variables
	// QCSDKMFC.pdf (Quickcam MFC documentation) p. 103 explains the variables lParam1, lParam2, lParam3 too 
	
	LPBITMAPINFOHEADER lpBitmapInfoHeader; // Frame's info header contains info like width and height
	LPBYTE lpBitmapPixelData; // This pointer-to-long will point to the start of the frame's pixel data
    unsigned long lTimeStamp; // Time when frame was grabbed

	switch(lMsg) {
		case NOTIFICATIONMSG_VIDEOHOOK:
			{
				lpBitmapInfoHeader = (LPBITMAPINFOHEADER) lParam1; 
				lpBitmapPixelData = (LPBYTE) lParam2;
				lTimeStamp = (unsigned long) lParam3;

				grayScaleTheFrameData(lpBitmapInfoHeader, lpBitmapPixelData);
				doMyImageProcessing(lpBitmapInfoHeader); // Place where you'd add your image processing code
				displayMyResults(lpBitmapInfoHeader);

			}
			break;

		default:
			break;
	}	
}

void CTripodDlg::allocateDib(CSize sz)
{
	// Purpose: allocate information for a device independent bitmap (DIB)
	// Called from OnInitVideo

	if(m_destinationBitmapInfoHeader) {
		free(m_destinationBitmapInfoHeader);
		m_destinationBitmapInfoHeader = NULL;
	}

	if(sz.cx | sz.cy) {
		m_destinationBitmapInfoHeader = (LPBITMAPINFOHEADER)malloc(DibSize(sz.cx, sz.cy, 24));
		ASSERT(m_destinationBitmapInfoHeader);
		m_destinationBitmapInfoHeader->biSize = sizeof(BITMAPINFOHEADER);
		m_destinationBitmapInfoHeader->biWidth = sz.cx;
		m_destinationBitmapInfoHeader->biHeight = sz.cy;
		m_destinationBitmapInfoHeader->biPlanes = 1;
		m_destinationBitmapInfoHeader->biBitCount = 24;
		m_destinationBitmapInfoHeader->biCompression = 0;
		m_destinationBitmapInfoHeader->biSizeImage = DibImageSize(sz.cx, sz.cy, 24);
		m_destinationBitmapInfoHeader->biXPelsPerMeter = 0;
		m_destinationBitmapInfoHeader->biYPelsPerMeter = 0;
		m_destinationBitmapInfoHeader->biClrImportant = 0;
		m_destinationBitmapInfoHeader->biClrUsed = 0;
	}
}

void CTripodDlg::displayMyResults(LPBITMAPINFOHEADER lpThisBitmapInfoHeader)
{
	// displayMyResults: Displays results of doMyImageProcessing() in the videoport
	// Notes: StretchDIBits stretches a device-independent bitmap to the appropriate size

	CDC				*pDC;	// Device context to display bitmap data
	
	pDC = GetDC();	
	int nOldMode = SetStretchBltMode(pDC->GetSafeHdc(),COLORONCOLOR);

	StretchDIBits( 
		pDC->GetSafeHdc(),
		m_rectForProcessedView.left,				// videoportal left-most coordinate
		m_rectForProcessedView.top,					// videoportal top-most coordinate
		m_rectForProcessedView.Width(),				// videoportal width
		m_rectForProcessedView.Height(),			// videoportal height
		0,											// Row position to display bitmap in videoportal
		0,											// Col position to display bitmap in videoportal
		lpThisBitmapInfoHeader->biWidth,			// m_destinationBmp's number of columns
		lpThisBitmapInfoHeader->biHeight,			// m_destinationBmp's number of rows
		m_destinationBmp,							// The bitmap to display; use the one resulting from doMyImageProcessing
		(BITMAPINFO*)m_destinationBitmapInfoHeader, // The bitmap's header info e.g. width, height, number of bits etc
		DIB_RGB_COLORS,								// Use default 24-bit color table
		SRCCOPY										// Just display
	);
 
	SetStretchBltMode(pDC->GetSafeHdc(),nOldMode);

	ReleaseDC(pDC);

	// Note: 04/24/02 - Added the following:
	// Christopher Wagner cwagner@fas.harvard.edu noticed that memory wasn't being freed

	// Recall OnPortalNotificationProcessedview, which gets called everytime
	// a frame of data arrives, performs 3 steps:
	// (1) grayScaleTheFrameData - which mallocs m_destinationBmp
	// (2) doMyImageProcesing
	// (3) displayMyResults - which we're in now
	// Since we're finished with the memory we malloc'ed for m_destinationBmp
	// we should free it: 
	
	free(m_destinationBmp);

	// End of adds
}

void CTripodDlg::grayScaleTheFrameData(LPBITMAPINFOHEADER lpThisBitmapInfoHeader, LPBYTE lpThisBitmapPixelData)
{

	// grayScaleTheFrameData: Called by CTripodDlg::OnPortalNotificationBinaryview
	// Task: Read current frame pixel data and computes a grayscale version

	unsigned int	W, H;			  // Width and Height of current frame [pixels]
	BYTE            *sourceBmp;		  // Pointer to current frame of data
	unsigned int    row, col;
	unsigned long   i;
	BYTE			grayValue;

	BYTE			redValue;
	BYTE			greenValue;
	BYTE			blueValue;

    W = lpThisBitmapInfoHeader->biWidth;  // biWidth: number of columns
    H = lpThisBitmapInfoHeader->biHeight; // biHeight: number of rows

	// Store pixel data in row-column vector format
	// Recall that each pixel requires 3 bytes (red, blue and green bytes)
	// m_destinationBmp is a protected member and declared in binarizeDlg.h

	m_destinationBmp = (BYTE*)malloc(H*3*W*sizeof(BYTE));

	// Point to the current frame's pixel data
	sourceBmp = lpThisBitmapPixelData;

	for (row = 0; row < H; row++) {
		for (col = 0; col < W; col++) { // Recall each pixel is composed of 3 bytes i = (unsigned long)(row*3*W + 3*col); // The source pixel has a blue, green andred value: blueValue = *(sourceBmp + i); greenValue = *(sourceBmp + i + 1); redValue = *(sourceBmp + i + 2); // A standard equation for computing a grayscale value based on RGB values grayValue = (BYTE)(0.299*redValue + 0.587*greenValue + 0.114*blueValue); // The destination BMP will be a grayscale version of the source BMP *(m_destinationBmp + i) = grayValue; *(m_destinationBmp + i + 1) = grayValue; *(m_destinationBmp + i + 2) = grayValue; } } } void CTripodDlg::doMyImageProcessing(LPBITMAPINFOHEADER lpThisBitmapInfoHeader) { // doMyImageProcessing: This is where you'd write your own image processing code // Task: Read a pixel's grayscale value and process accordingly unsigned int W, H; // Width and Height of current frame [pixels] unsigned int row, col; // Pixel's row and col positions unsigned long i; // Dummy variable for row-column vector int upperThreshold = 60; // Gradient strength nessicary to start edge int lowerThreshold = 30; // Minimum gradient strength to continue edge unsigned long iOffset; // Variable to offset row-column vector during sobel mask int rowOffset; // Row offset from the current pixel int colOffset; // Col offset from the current pixel int rowTotal = 0; // Row position of offset pixel int colTotal = 0; // Col position of offset pixel int Gx; // Sum of Sobel mask products values in the x direction int Gy; // Sum of Sobel mask products values in the y direction float thisAngle; // Gradient direction based on Gx and Gy int newAngle; // Approximation of the gradient direction bool edgeEnd; // Stores whether or not the edge is at the edge of the possible image int GxMask[3][3]; // Sobel mask in the x direction int GyMask[3][3]; // Sobel mask in the y direction int newPixel; // Sum pixel values for gaussian int gaussianMask[5][5]; // Gaussian mask W = lpThisBitmapInfoHeader->biWidth;  // biWidth: number of columns
    H = lpThisBitmapInfoHeader->biHeight; // biHeight: number of rows
	
	for (row = 0; row < H; row++) {
		for (col = 0; col < W; col++) {
			edgeDir[row][col] = 0;
		}
	}

	/* Declare Sobel masks */
	GxMask[0][0] = -1; GxMask[0][1] = 0; GxMask[0][2] = 1;
	GxMask[1][0] = -2; GxMask[1][1] = 0; GxMask[1][2] = 2;
	GxMask[2][0] = -1; GxMask[2][1] = 0; GxMask[2][2] = 1;
	
	GyMask[0][0] =  1; GyMask[0][1] =  2; GyMask[0][2] =  1;
	GyMask[1][0] =  0; GyMask[1][1] =  0; GyMask[1][2] =  0;
	GyMask[2][0] = -1; GyMask[2][1] = -2; GyMask[2][2] = -1;

	/* Declare Gaussian mask */
	gaussianMask[0][0] = 2;		gaussianMask[0][1] = 4;		gaussianMask[0][2] = 5;		gaussianMask[0][3] = 4;		gaussianMask[0][4] = 2;	
	gaussianMask[1][0] = 4;		gaussianMask[1][1] = 9;		gaussianMask[1][2] = 12;	gaussianMask[1][3] = 9;		gaussianMask[1][4] = 4;	
	gaussianMask[2][0] = 5;		gaussianMask[2][1] = 12;	gaussianMask[2][2] = 15;	gaussianMask[2][3] = 12;	gaussianMask[2][4] = 2;	
	gaussianMask[3][0] = 4;		gaussianMask[3][1] = 9;		gaussianMask[3][2] = 12;	gaussianMask[3][3] = 9;		gaussianMask[3][4] = 4;	
	gaussianMask[4][0] = 2;		gaussianMask[4][1] = 4;		gaussianMask[4][2] = 5;		gaussianMask[4][3] = 4;		gaussianMask[4][4] = 2;	
	

	/* Gaussian Blur */
	for (row = 2; row < H-2; row++) {
		for (col = 2; col < W-2; col++) {
			newPixel = 0;
			for (rowOffset=-2; rowOffset<=2; rowOffset++) {
				for (colOffset=-2; colOffset<=2; colOffset++) {
					rowTotal = row + rowOffset;
					colTotal = col + colOffset;
					iOffset = (unsigned long)(rowTotal*3*W + colTotal*3);
					newPixel += (*(m_destinationBmp + iOffset)) * gaussianMask[2 + rowOffset][2 + colOffset];
				}
			}
			i = (unsigned long)(row*3*W + col*3);
			*(m_destinationBmp + i) = newPixel / 159;
		}
	}

	/* Determine edge directions and gradient strengths */
	for (row = 1; row < H-1; row++) {
		for (col = 1; col < W-1; col++) {
			i = (unsigned long)(row*3*W + 3*col);
			Gx = 0;
			Gy = 0;
			/* Calculate the sum of the Sobel mask times the nine surrounding pixels in the x and y direction */
			for (rowOffset=-1; rowOffset<=1; rowOffset++) {
				for (colOffset=-1; colOffset<=1; colOffset++) {
					rowTotal = row + rowOffset;
					colTotal = col + colOffset;
					iOffset = (unsigned long)(rowTotal*3*W + colTotal*3);
					Gx = Gx + (*(m_destinationBmp + iOffset) * GxMask[rowOffset + 1][colOffset + 1]);
					Gy = Gy + (*(m_destinationBmp + iOffset) * GyMask[rowOffset + 1][colOffset + 1]);
				}
			}

			gradient[row][col] = sqrt(pow(Gx,2.0) + pow(Gy,2.0));	// Calculate gradient strength			
			thisAngle = (atan2(Gx,Gy)/3.14159) * 180.0;		// Calculate actual direction of edge
			
			/* Convert actual edge direction to approximate value */
			if ( ( (thisAngle < 22.5) && (thisAngle > -22.5) ) || (thisAngle > 157.5) || (thisAngle < -157.5) ) newAngle = 0; if ( ( (thisAngle > 22.5) && (thisAngle < 67.5) ) || ( (thisAngle < -112.5) && (thisAngle > -157.5) ) )
				newAngle = 45;
			if ( ( (thisAngle > 67.5) && (thisAngle < 112.5) ) || ( (thisAngle < -67.5) && (thisAngle > -112.5) ) )
				newAngle = 90;
			if ( ( (thisAngle > 112.5) && (thisAngle < 157.5) ) || ( (thisAngle < -22.5) && (thisAngle > -67.5) ) )
				newAngle = 135;
				
			edgeDir[row][col] = newAngle;		// Store the approximate edge direction of each pixel in one array
		}
	}

	/* Trace along all the edges in the image */
	for (row = 1; row < H - 1; row++) {
		for (col = 1; col < W - 1; col++) { edgeEnd = false; if (gradient[row][col] > upperThreshold) {		// Check to see if current pixel has a high enough gradient strength to be part of an edge
				/* Switch based on current pixel's edge direction */
				switch (edgeDir[row][col]){		
					case 0:
						findEdge(0, 1, row, col, 0, lowerThreshold);
						break;
					case 45:
						findEdge(1, 1, row, col, 45, lowerThreshold);
						break;
					case 90:
						findEdge(1, 0, row, col, 90, lowerThreshold);
						break;
					case 135:
						findEdge(1, -1, row, col, 135, lowerThreshold);
						break;
					default :
						i = (unsigned long)(row*3*W + 3*col);
						*(m_destinationBmp + i) = 
						*(m_destinationBmp + i + 1) = 
						*(m_destinationBmp + i + 2) = 0;
						break;
					}
				}
			else {
				i = (unsigned long)(row*3*W + 3*col);
					*(m_destinationBmp + i) = 
					*(m_destinationBmp + i + 1) = 
					*(m_destinationBmp + i + 2) = 0;
			}	
		}
	}
	
	/* Suppress any pixels not changed by the edge tracing */
	for (row = 0; row < H; row++) {
		for (col = 0; col < W; col++) {	
			// Recall each pixel is composed of 3 bytes
			i = (unsigned long)(row*3*W + 3*col);
			// If a pixel's grayValue is not black or white make it black
			if( ((*(m_destinationBmp + i) != 255) && (*(m_destinationBmp + i) != 0)) || ((*(m_destinationBmp + i + 1) != 255) && (*(m_destinationBmp + i + 1) != 0)) || ((*(m_destinationBmp + i + 2) != 255) && (*(m_destinationBmp + i + 2) != 0)) ) 
				*(m_destinationBmp + i) = 
				*(m_destinationBmp + i + 1) = 
				*(m_destinationBmp + i + 2) = 0; // Make pixel black
		}
	}

	/* Non-maximum Suppression */
	for (row = 1; row < H - 1; row++) {
		for (col = 1; col < W - 1; col++) {
			i = (unsigned long)(row*3*W + 3*col);
			if (*(m_destinationBmp + i) == 255) {		// Check to see if current pixel is an edge
				/* Switch based on current pixel's edge direction */
				switch (edgeDir[row][col]) {		
					case 0:
						suppressNonMax( 1, 0, row, col, 0, lowerThreshold);
						break;
					case 45:
						suppressNonMax( 1, -1, row, col, 45, lowerThreshold);
						break;
					case 90:
						suppressNonMax( 0, 1, row, col, 90, lowerThreshold);
						break;
					case 135:
						suppressNonMax( 1, 1, row, col, 135, lowerThreshold);
						break;
					default :
						break;
				}
			}	
		}
	}
	
}

void CTripodDlg::findEdge(int rowShift, int colShift, int row, int col, int dir, int lowerThreshold)
{
	int W = 320;
	int H = 240;
	int newRow;
	int newCol;
	unsigned long i;
	bool edgeEnd = false;

	/* Find the row and column values for the next possible pixel on the edge */
	if (colShift < 0) { if (col > 0)
			newCol = col + colShift;
		else
			edgeEnd = true;
	} else if (col < W - 1) {
		newCol = col + colShift;
	} else
		edgeEnd = true;		// If the next pixel would be off image, don't do the while loop
	if (rowShift < 0) { if (row > 0)
			newRow = row + rowShift;
		else
			edgeEnd = true;
	} else if (row < H - 1) { newRow = row + rowShift; } else edgeEnd = true; /* Determine edge directions and gradient strengths */ while ( (edgeDir[newRow][newCol]==dir) && !edgeEnd && (gradient[newRow][newCol] > lowerThreshold) ) {
		/* Set the new pixel as white to show it is an edge */
		i = (unsigned long)(newRow*3*W + 3*newCol);
		*(m_destinationBmp + i) =
		*(m_destinationBmp + i + 1) =
		*(m_destinationBmp + i + 2) = 255;
		if (colShift < 0) { if (newCol > 0)
				newCol = newCol + colShift;
			else
				edgeEnd = true;	
		} else if (newCol < W - 1) {
			newCol = newCol + colShift;
		} else
			edgeEnd = true;	
		if (rowShift < 0) { if (newRow > 0)
				newRow = newRow + rowShift;
			else
				edgeEnd = true;
		} else if (newRow < H - 1) {
			newRow = newRow + rowShift;
		} else
			edgeEnd = true;	
	}	
}

void CTripodDlg::suppressNonMax(int rowShift, int colShift, int row, int col, int dir, int lowerThreshold)
{
	int W = 320;
	int H = 240;
	int newRow = 0;
	int newCol = 0;
	unsigned long i;
	bool edgeEnd = false;
	float nonMax[320][3];			// Temporarily stores gradients and positions of pixels in parallel edges
	int pixelCount = 0;					// Stores the number of pixels in parallel edges
	int count;						// A for loop counter
	int max[3];						// Maximum point in a wide edge
	
	if (colShift < 0) { if (col > 0)
			newCol = col + colShift;
		else
			edgeEnd = true;
	} else if (col < W - 1) {
		newCol = col + colShift;
	} else
		edgeEnd = true;		// If the next pixel would be off image, don't do the while loop
	if (rowShift < 0) { if (row > 0)
			newRow = row + rowShift;
		else
			edgeEnd = true;
	} else if (row < H - 1) {
		newRow = row + rowShift;
	} else
		edgeEnd = true;	
	i = (unsigned long)(newRow*3*W + 3*newCol);
	/* Find non-maximum parallel edges tracing up */
	while ((edgeDir[newRow][newCol] == dir) && !edgeEnd && (*(m_destinationBmp + i) == 255)) {
		if (colShift < 0) { if (newCol > 0)
				newCol = newCol + colShift;
			else
				edgeEnd = true;	
		} else if (newCol < W - 1) {
			newCol = newCol + colShift;
		} else
			edgeEnd = true;	
		if (rowShift < 0) { if (newRow > 0)
				newRow = newRow + rowShift;
			else
				edgeEnd = true;
		} else if (newRow < H - 1) {
			newRow = newRow + rowShift;
		} else
			edgeEnd = true;	
		nonMax[pixelCount][0] = newRow;
		nonMax[pixelCount][1] = newCol;
		nonMax[pixelCount][2] = gradient[newRow][newCol];
		pixelCount++;
		i = (unsigned long)(newRow*3*W + 3*newCol);
	}

	/* Find non-maximum parallel edges tracing down */
	edgeEnd = false;
	colShift *= -1;
	rowShift *= -1;
	if (colShift < 0) { if (col > 0)
			newCol = col + colShift;
		else
			edgeEnd = true;
	} else if (col < W - 1) {
		newCol = col + colShift;
	} else
		edgeEnd = true;	
	if (rowShift < 0) { if (row > 0)
			newRow = row + rowShift;
		else
			edgeEnd = true;
	} else if (row < H - 1) {
		newRow = row + rowShift;
	} else
		edgeEnd = true;	
	i = (unsigned long)(newRow*3*W + 3*newCol);
	while ((edgeDir[newRow][newCol] == dir) && !edgeEnd && (*(m_destinationBmp + i) == 255)) {
		if (colShift < 0) { if (newCol > 0)
				newCol = newCol + colShift;
			else
				edgeEnd = true;	
		} else if (newCol < W - 1) {
			newCol = newCol + colShift;
		} else
			edgeEnd = true;	
		if (rowShift < 0) { if (newRow > 0)
				newRow = newRow + rowShift;
			else
				edgeEnd = true;
		} else if (newRow < H - 1) {
			newRow = newRow + rowShift;
		} else
			edgeEnd = true;	
		nonMax[pixelCount][0] = newRow;
		nonMax[pixelCount][1] = newCol;
		nonMax[pixelCount][2] = gradient[newRow][newCol];
		pixelCount++;
		i = (unsigned long)(newRow*3*W + 3*newCol);
	}

	/* Suppress non-maximum edges */
	max[0] = 0;
	max[1] = 0;
	max[2] = 0;
	for (count = 0; count < pixelCount; count++) { if (nonMax[count][2] > max[2]) {
			max[0] = nonMax[count][0];
			max[1] = nonMax[count][1];
			max[2] = nonMax[count][2];
		}
	}
	for (count = 0; count < pixelCount; count++) {
		i = (unsigned long)(nonMax[count][0]*3*W + 3*nonMax[count][1]);
		*(m_destinationBmp + i) = 
		*(m_destinationBmp + i + 1) = 
		*(m_destinationBmp + i + 2) = 0;
	}
}

الگوریتم Canny در سی پلاس پلاس قسمت 1
الگوریتم Canny در سی پلاس پلاس قسمت 2
الگوریتم Canny در سی پلاس پلاس قسمت 3
الگوریتم Canny در سی پلاس پلاس فسمت 4

کار با Thread ها در زبان سی شارپ :: آشنایی با مشکل Concurrency در برنامه های Multi-Threaded و راهکار های رفع این مشکل

زمانی که ما برنامه های Multi-Threaded می نویسیم، برخی اوقات Thread های ایجاد شده به داده های مشترک در سطح برنامه دسترسی دارند و وظیفه ما به عنوان برنامه نویس این است که مطمئن باشیم دسترسی چند Thread به داده های مشترک باعث بروز مشکل نمی شود. برای آشنایی بیشتر با این موضوع شرایطی را در نظر بگیرید که یک متد قرار است در چندین thread مختلف به صورت جداگانه اجرا شود، بعد از شروع کار هر thread زمانبندی اجرا توسط CLR به هر thread به صورت خودکار انجام شده و ما نمی توانیم دخالتی در این موضوع داشته باشیم، ممکن است در این بین اختصاص زمان به یک thread بیش از thread دیگر انجام شود و در این بین خروجی مناسب مد نظر ما ایجاد نمی شود. برای آشنایی با این موضوع متد PrintNumbers که در زیر تعریف کردیم را در نظر بگیرید:

public static void PrintNumbers()
{
    Console.Write("{0} is printing numbers  >  " , Thread.CurrentThread.Name);
    for (int counter = 0; counter  <  10 ;  counter++)
    {
        Thread.Sleep(200*new Random().Next(5));
        Console.Write("{0},", counter);
    }
    Console.WriteLine();
}

در مرحله بعد متد Main را به صورت زیر تغییر می دهیم تا 10 thread ایجاد شده و سپس کلیه thread ها اجرا شوند:

Thread[] threads = new Thread[10];

for (int index = 0; index  <  10 ;  index++)
{
    threads[index] = new Thread(PrintNumbers);
    threads[index].Name = string.Format("Worker thread #{0}.", index);
}

foreach (var thread in threads)
{
    thread.Start();
}

Console.ReadLine();

همانطور که مشاهده می کنید کلیه thread ها به صورت همزمان اجرا می شوند، اما پس از اجرا کد بالا، خروجی برای بار اول به صورت خواهد بود، البته دقت کنید که با هر بار اجرا خروجی تغییر می کند و ممکن است برای بار اول خروجی زیر برای شما تولید نشود:

Worker thread #0. is printing numbers  >  Worker thread #1. is printing numbers  >  Worker thread #2. is printing numbers  >  Worker thread #3. is printing numbers  >  0,Worker thread #4. is printing numbers  >  0,1,1,2,3,2,Worker thread #5. is printing numbers  >  0,4,3,1,4,2,5,Worker thread #6. is printing numbers  >  5,3,Worker thread #7. is printing numbers  >  4,6,6,0,Worker thread #8. is printing numbers  >  Worker thread #9. is printing numbers  >  0,0,7,5,7,0,1,0,1,0,6,8,8,1,2,1,1,0,2,9,
7,3,2,2,9,
2,1,8,3,3,3,4,2,1,9,
4,4,4,5,3,3,5,5,5,6,2,6,6,7,6,4,4,7,7,8,9,
8,9,
7,8,9,
5,5,3,8,6,7,8,9,
6,7,8,9,
4,5,9,
6,7,8,9,

اگر برنامه را مجدد اجرا کنید خروجی متفاوتی از خروجی قبلی دریافت خواهیم کرد:

Worker thread #0. is printing numbers  >  Worker thread #1. is printing numbers  >  Worker thread #2. is printing numbers  >  Worker thread #3. is printing numbers  >  Worker thread #4. is printing numbers  >  Worker thread #5. is printing numbers  >  Worker thread #6. is printing numbers  >  0,Worker thread #7. is printing numbers  >  1,2,0,1,3,2,4,3,Worker thread #8. is printing numbers  >  Worker thread #9. is printing numbers  >  0,0,0,0,0,0,5,4,5,6,7,8,9,
6,7,8,9,
1,1,0,0,1,1,1,1,1,1,2,2,2,2,2,2,2,2,3,3,3,4,5,6,7,8,9,
3,3,3,3,3,4,4,4,4,5,6,7,8,9,
5,6,7,8,9,
5,6,7,5,6,7,8,9,
8,4,4,4,5,5,6,6,7,7,9,
5,8,8,6,9,
9,
7,8,9,

همانطور که مشاهده می کنید خروجی های ایجاد کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند. مشخص است که در اینجا مشکلی وجود دارد و همانطور که در ابتدا گفتیم این مشکل وجود همزمانی یا Concurrency در زمان اجرای thread هاست. زمابندی CPU برای اجرای thread ها متفاوت است و با هر بار اجرا زمان های متفاوتی به thread ها برای اجرا تخصیص داده می شود. اما خوشبختانه مکانیزم های مختلفی برای رفع این مشکل و پیاده سازی Synchronizqation وجوددارد که در ادامه به بررسی راهکاری های مختلف برای حل مشکل همزمانی می پردازیم.

پیاده سازی Synchronization با کلمه کلیدی lock

اولین مکانیزم مدیریت همزمانی در زمان اجرای Thread ها استفاده از کلمه کلیدی lock است. این کلمه کلیدی به شما این اجازه را می دهد تا یک scope مشخص کنید که این scope باید به صورت synchronized بین thread ها به اشتراک گذاشته شود، یعنی زمانی که یک thread وارد scope ای شد که با کلمه کلیدی lock مشخص شده، thread های دیگر باید منتظر شوند تا thread جاری که در scope قرار دارد از آن خارج شود. برای استفاده از lock شما اصطلاحاً می بایست یک token را برای scope مشخص کنید که معمولاً این کار با ایجاد یک شئ از نوع object و مشخص کردن آن به عنوان token برای synchronization استفاده می شود. شیوه کلی استفاده از lock به صورت زیر است:

lock(token)
{
    // all code in this scope are thread-safe
}

اصطلاحاً می گویند کلیه کدهایی که در بدنه lock قرار دارند thread-safe هستند. برای اینکه کد داخل متد PrintNumbers به صورت thread-safe اجرا شود، ابتدا باید یک شئ برای استفاده به عنوان token در کلاس Program تعریف کنیم:

class Program
{
    public static object threadLock = new object();

    ....

در قدم بعدی کد داخل متد PrintNumbers را به صورت زیر تغییر می دهیم:

public static void PrintNumbers()
{
    lock (threadLock)
    {
        Console.Write("{0} is printing numbers  >  " , Thread.CurrentThread.Name);
        for (int counter = 0; counter  <  10 ; counter++)
        {
            Thread.Sleep(200 * new Random().Next(5));
            Console.Write("{0},", counter);
        }
        Console.WriteLine();
    }
}

با اعمال تغییر بالا، زمانی که thread جدیدی قصد وارد شدن به scope مشخص شده را داشته باشد، باید منتظر بماند تا کار thread جاری به اتمام برسد تا اجرای thread جدید شروع شود. با اعمال تغییر بالا، هر چند بار که کد نوشته شده را اجرا کنید خروجی زیر را دریافت خواهید کرد:

Worker thread #0. is printing numbers  >  0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,
Worker thread #1. is printing numbers  >  0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,
Worker thread #2. is printing numbers  >  0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,
Worker thread #3. is printing numbers  >  0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,
Worker thread #4. is printing numbers  >  0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,
Worker thread #5. is printing numbers  >  0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,
Worker thread #6. is printing numbers  >  0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,
Worker thread #7. is printing numbers  >  0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,
Worker thread #8. is printing numbers  >  0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,
Worker thread #9. is printing numbers  >  0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,

پیاده سازی Synchronization بوسیله کلاس Monitor

در قسمت قبل که از کلمه کلیدی lock استفاده کردیم، در حقیقت به در پشت زمینه از کلاس Monitor که در فضای نام System.Threading قرار دارد استفاده شده است. زمانی که از کلمه کلیدی lock استفاده می کنیم این کد تبدیل به کدی می شود که از Monitor برای پیاده سازی Synchronization استفاده می کند (می توان این موضوع را با ابزار ildasm.exe و مشاهده کد IL متوجه شد). نحوه استفاده از کلاس Mutex را در کد زیر که تغییر داده شده متد PrintNumbers است مشاهده می کنید:

public static void PrintNumbers()
{
    Monitor.Enter(threadLock);            
    try
    {
        Console.Write("{0} is printing numbers  >  " , Thread.CurrentThread.Name);
        for (int counter = 0; counter  <  10 ; counter++)
        {
            Thread.Sleep(200*new Random().Next(5));
            Console.Write("{0},", counter);
        }
        Console.WriteLine();
    }
    finally
    {
        Monitor.Exit(threadLock);
    }
}

متد Enter در کلاس Monitor اعلام می کند که thread ای وارد محدوده ای شده است که باید thread-safe باشد. به عنوان پارامتر ورودی برای این متد token ایجاد شده یعنی obj را ارسال می کنیم. در قدم بعدی کل کدی که مربوط به ناحیه thread-safe است باید داخل بدنه try-catch نوشته شود و البته بخش finaly نیز برای آن نوشته شده باشد، همانطور که می دانید بخش finally قسمتی از بدنه try است که در هر صورت اجرا می شود. در قسمت finally متد Exit را با پارامتر threadLock که همان token مربوطه است فراخوانی می کنیم، یعنی thread در حال اجرا از محدوده thread-safe خارج شده است. دلیل نوشتن try-catch در کد بالا این است که در صورت وقوع خطا عملیات خروج از محدوده thread-safe در هر صورت انجام شود و thread های دیگر منتظر ورود به این محدوده نمانند. شاید این سوال برای شما بوجود بیاید که با وجود کلمه کلیدی lock چه دلیلی برای استفاده از کلاس Monitor وجود دارد؟ دلیل این موضوع کنترل بیشتر بر روی ورود thread ها و اجرای کدهای thread-safe است. برای مثال، بوسیله متد Wait در کلاس Monitor می توان مشخص کرد که یک thread چه مدت زمانی را برای ورود به ناحیه thread-safe باید منتظر بماند و همچنین متدهای Pulse و PulseAll را می توان برای اطلاع رسانی به سایر thread ها در مورد اینکه کار thread جاری به اتمام رسیده استفاده کرد. البته در اکثر موقعیت ها استفاده از کلمه کلیدی lock کافی است و نیازی به استفاده از کلاس Monitor نمی باشد.

پیاده سازی Synchronization با استفاده از کلاس Interlocked

زمانی که قصد داریم مقدار یک متغیر را تغییر دهیم یا عملگرهای ریاضی را بر روی دو متغیر اعمال کنیم، عملیات های انجام شده به دو صورت Atomic و Non-Atomic انجام می شوند. مبحث عملیات عملیات های Atomic چیزی بیش از چند خط نیاز دارد تا توضیح داده شود، اما به طور خلاصه می توان گفت که عملیات های Atomic عملیات هایی هستند که تنها در یک مرحله یا step انجام می شوند. اگر کدهای IL مرتبط به مقدار دهی متغیرها و البته عملگرهای ریاضی را بر روی بیشتر نوع های داده در دات نت مشاهده کنیم میبینیم که این عملیات ها بیشتر به صورت non-atomic هستند، یعنی بیش از یک مرحله برای انجام عملیات مربوط نیاز است که این موضوع می تواند در برنامه های Multi-threaded مشکل ساز شود. در حالت ساده می توان بوسیله مکانیزم lock عملیات synchronization را برای این عملیات ها پیاده سازی کرد:

int value = 1;
lock(token)
{
    value++;
}

اما برای شرایطی مانند مثال بالا استفاده از lock یا کلاس monitor باعث ایجاد overhead اضافی می شود که برای حل این مشکل می توان از کلاس Interlocked برای اعمال synchronization در اعمال انتساب مقدار یا مقایسه مقادیر استفاده کرد. برای مثال، زمانی که می خواهیم مقدار یک متغیر را با استفاده از کلاس Interlocked اضافه کنیم به صورت می توانیم این کار را پیاده سازی کنیم:

int myNumber = 10;
Interlocked.Increment(ref myNumber);

متد Increment در کلاس Interlocked یک مقدار به متغیر مشخص شده اضافه می کند و البته این کار در محیط Thread-Safe انجام می شود. برای کاهش مقدار می توان از متد Decrement به صورت مشابه استفاده کرد:

int myNumber = 10;
Interlocked.Decrement(ref myNumber);

همچنین برای مقایسه و مقدار دهی مقدار یک متغیر می توان از متد CompareExchange استفاده به صورت زیر استفاده کرد:

int myNumber = 10;
Interlocked.CompareExchange(ref myNumber, 15, 10);

در کد بالا در صورتی که مقدار متغیر myNumber برابر 10 باشد، مقدار آن با 15 عوض خواهد شد.

پیاده سازی Synchronization بوسیله خاصیت [Synchronization]

می دانیم که خاصیت [Synchronization] زمانی که بر روی یک کلاس قرار میگیرد، باعث می شود که کد داخل آن کلاس به صورت Thread-Safe اجرا شود. در این قسمت می خواهیم کد مربوط به متد PrintNumbers را به صورت Thread-Safe و با کمک Object Context Boundry و همچنین خاصیت [Synchronization] پیاده سازی کنیم. برای این کار ابتدا یک کلاس با نام Printer پیاده سازی کرده و متد PrintNumbers را داخل آن قرار می دهیم. دقت کنید که کلاس Printer می بایست از کلاس ContextBoundObject مشتق شده باشد و خاصیت [Synchronization] بر روی آن قرار گرفته باشد:

[Synchronization]
public class Printer : ContextBoundObject
{
    public void PrintNumbers()
    {
        Console.Write("{0} is printing numbers  >  " , Thread.CurrentThread.Name);
        for (int counter = 0; counter  <  10 ; counter++)
        {
            Thread.Sleep(200*new Random().Next(5));
            Console.Write("{0},", counter);
        }
        Console.WriteLine();
    }
}

پس از انجام تغییرات بالا متد Main را به صورتی تغییر می دهیم که از متد Print در کلاس Printer استفاده کند:

Printer printer = new Printer();

Thread[] threads = new Thread[10];

for (int index = 0; index  <  10 ; index++)
{
    threads[index] = new Thread(printer.PrintNumbers);
    threads[index].Name = string.Format("Worker thread #{0}.", index);
}

foreach (var thread in threads)
{
    thread.Start();
}

Console.ReadLine();

با انجام کارهای بالا و اجرای برنامه مشاهده خواهیم کرد که با وجود عدم استفاده از کلمه کلیدی lock یا کلاس Monitor، برنامه به صورت Thread-Safe اجرا شده و خروجی مناسب برای ما تولید می شود. در اینجا مبحث مربوط به Synchronization به اتمام رسیده و در قسمت در مورد کلاس Timer در فضای نام System.Threading صحبت خواهیم کرد.

منبع


قسمت اول آموزش-برنامه نویسی Asynchronous – آشنایی با Process ها، Thread ها و AppDomain ها

قسمت دوم آموزش- آشنایی با ماهیت Asynchronous در Delegate ها

قسمت سوم آموزش-آشنایی با فضای نام System.Threading و کلاس Thread

قسمت چهارم آموزش- آشنایی با Thread های Foreground و Background در دات نت

قسمت پنجم آموزش- آشنایی با مشکل Concurrency در برنامه های Multi-Threaded و راهکار های رفع این مشکل

قسمت ششم آموزش- آشنایی با کلاس Timer در زبان سی شارپ

قسمت هفتم آموزش-آشنایی با CLR ThreadPool در دات نت

قسمت هشتم آموزش- مقدمه ای بر Task Parallel Library و کلاس Parallel در دات نت

قسمت نهم آموزش- برنامه نویسی Parallel:آشنایی با کلاس Task در سی شارپ

قسمت دهم آموزش-برنامه نویسی Parallel در سی شارپ :: متوقف کردن Task ها در سی شارپ – کلاس CancellationToken

قسمت یازدهم آموزش- برنامه نویسی Parallel در سی شارپ :: کوئری های Parallel در LINQ

قسمت دوازدهم آموزش- آشنایی با کلمات کلیدی async و await در زبان سی شارپ

قسمت سیزدهم آموزش- استفاده از متد WhenAll برای اجرای چندین Task به صورت همزمان در سی شارپ

جزوه پردازش تصویر با متلب (Matlab)_ دانشگاه پیام نور

پردازش تصاویر امروزه بیشتر به موضوع پردازش تصویر دیجیتال گفته می‌شود که شاخه‌ای از دانش رایانه است که با پردازش سیگنال دیجیتال که نماینده تصاویر برداشته شده با دوربین دیجیتال یا پویش شده توسط پویشگر هستند سر و کار دارد.

پردازش تصاویر دارای دو شاخه عمدهٔ بهبود تصاویر و بینایی ماشین است. بهبود تصاویر دربرگیرندهٔ روشهایی چون استفاده از فیلتر محوکننده و افزایش تضاد برای بهتر کردن کیفیت دیداری تصاویر و اطمینان از نمایش درست آنها در محیط مقصد (مانند چاپگر یا نمایشگر رایانه)است. در حالی که بینایی ماشین به روشهایی می‌پردازد که به کمک آنها می‌توان معنی و محتوای تصاویر را درک کرد تا از آنها در کارهایی چون رباتیک و محور تصاویر استفاده شود.

‫این جزوه گه توسط گروه رباتیک دانشگاه پیام نور قم به صورت تایپ شده گردآوری شده است شامل آموزش پردازش تصویر با متلب است.

لینک دانلود: جزوه پردازش تصویر با متلب_ دانشگاه پیام نور

پسورد فایل: behsanandish.com

تعداد صفحات : 51

ﺑﺨﺸﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻳک ﺳﻴﺴﺘﻢ OCRﻛﺎﻣﻞ و انواع آن

ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی OCR

ﺩﺭ ﻳﻚ ﺗﻘﺴﻴﻢ كلی می توان سیستمهای OCR را به ﻟﺤﺎﻅ ﻧﻮﻉ ﺍﻟﮕﻮﻱ ﻭﺭﻭﺩﻱ ﺑﻪ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺻﻠﻲ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮﺩ :
الف ) ﺳﻴﺴﺘم های ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﺘﻮﻥ ﭼﺎﭘﻲ
ب ) ﺳﻴﺴﺘم های ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﺘﻮﻥ ﺩﺳﺘﻨﻮﻳﺲ
ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻫﻬﺎ ﺗﻜﻨﻴﻜﻬﺎﻱ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ. همچنین ﺍﺯ ﺟﻨﺒﺔ ﻧﺤﻮﺓ ﻭﺭﻭﺩ اطلاعات، سیستمهای OCR به دو دسته زیر تقسیم میﺷﻮﻧﺪ :
الف ) ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎﻱ ﺑﺮﺧﻂ (OnLine)
ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﺮﺧﻂ، حروف در همان زمان نگارش ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩﺍﺩه می شوند. دستگاههای ورودی ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎ ﻳﻚ ﻗﻠﻢ ﻧﻮﺭﻱ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ اطلاعات ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ قلم، اطلاعات ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﻗﻠﻢ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ می باشد. ﺍﻳﻦ اطلاعات ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻚ صفحه Digitizer اخذ می شوند.
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻣﻲ توان ﺍﺯ اطلاعات ﺯﻣﺎﻧﻲ، ﺳﺮﻋﺖ، شتاب، ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ برداشتن و گذاشتن قلم روی صفحه در بازشناسایی استفاده كرد.
ب ) ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎﻱ ﺑﺮﻭﻥ ﺧﻂ (OutLine)
ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﺮﻭﻥ خط، ﺍﺯ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺩﻭ ﺑﻌﺪی ﻣﺘﻦ ﻭﺭﻭﺩی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲشود. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻮﻉ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻧﮕﺎﺭﺵ ﺧﺎﺻﻲ ﻧﻴﺎﺯ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﺯ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﺘﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻲ’گیرد. ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﺓ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺗﻮﺳﻂ انسان ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺩﺍﺭﺩ.


ﺑﺨﺸﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻳﻚ ﺳﻴﺴﺘﻢ OCR ﻛﺎﻣﻞ 

ﻳﻚ ﺳﻴﺴﺘﻢ OCR ﻛﺎﻣﻞ مركب از 5 ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺻﻠﻲ زیر می باشد :

الف ) ﭘﻴﺶ ﭘﺮﺩﺍﺯﺵ  (Preprocessing):
ﺷﺎﻣﻞ ﻛﻠﻴه ﺍﻋﻤﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺭﻭﻱ ﺳﻴﮕﻨﺎﻝ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﺧﺎﻡ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ موجب ﺗﺴﻬﻴﻞ ﺭﻭﻧﺪ ﺍﺟﺮﺍﻱ ﻓﺎﺯﻫﺎﻱ ﺑﻌﺪﻱﮔﺮﺩﻧﺪ؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﻳﻨﺮﻱ ﻛﺮﺩﻥ ﺗﺼﻮﻳﺮ ، ﺣﺬﻑ ﻧﻮﻳﺰ ، ﻫﻤﻮﺍﺭﺳﺎﺯﻱ، ﻧﺎﺯﻛﺴﺎﺯﻱ ، ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﻓﻮﻧﺖ ﻛﻠﻤﺎﺕ و ﻧﻈﺎﻳﺮ ﺍﻳﻨﻬﺎ.

ب) قطعه بندی (Segmentation) :
ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺭﻭﺷﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺨﺸﻬﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﭘﺎﺭﺍﮔﺮﺍﻓﻬﺎ، ﺟﻤﻼﺕ ﻳﺎ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﻭ ﺣﺮﻭﻑ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺼﻮﻳﺮﺳﻨﺪ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻣﻲ کنند.

ج ) ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻭﻳﮋﮔﻴﻬﺎ (Feature Extraction) :
ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ از ﻛﻠیه ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺗﻲ است ﻛﻪ ﺭﻭﻱ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﻱ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﻣﺮحله ﭘﻴﺶ پردازش ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ شود ﺗﺎ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻭﻳﮋﮔﻴﻬﺎﻱ ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺍﻟﮕﻮ ﺗﻌﻴﻴﻦ گردد.

د ) ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻃﺒﻘﻪ بندی كننده (Classification & Recognition):
ﺷﺎﻣﻞ ﺭﻭﺷﻬﺎﻳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﻱ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﻣﺮﺣﻠﺔ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻭﻳﮋﮔﻴﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻛﻼﺳﻬﺎﻱ ﻓﻀﺎﻱ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﻱ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻛﻤﻴﻨﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻓﺎصله ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻭﻳﮋﮔﻴﻬﺎی ﻫﺮ ﺍﻟﮕﻮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﺍﺭﻫﺎﻱ ﻣﺮﺟﻊ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺩﺍﺩﻩ های ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ.

هـ ) ﺑﻜﺎﺭﮔﻴﺮﻱ اطلاعات ﺟﺎﻧﺒﻲ (ﭘﺲ ﭘﺮﺩﺍﺯﺵ) :
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اطلاعات ﺁﻣﺎﺭﻱ ﻣﺮﺑﻮﻁ به رخداد حروف ، اطلاعات ﺩﺳﺘﻮﺭﻱ ﻭ ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ.

منبع