ﭘﻴﺶ ﭘﺮﺩﺍﺯﺵ OCR

ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻛﻠﻴﺔ ﭘﺮﺩﺍﺯﺷﻬﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺳﻴﮕﻨﺎﻟﻬﺎﻱ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﺧﺎﻡ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺗﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻳﺎ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺩﻗﺖ ﺭﻭﻧﺪ ﺍﺟﺮﺍﻱ ﻓﺎﺯﻫﺎﻱ ﺑﻌﺪﻱ ﮔﺮﺩﻧﺪ. ﺍﺯ ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﺩﺍﺯﺷﻬﺎ، ﻫﺪﻓﻬﺎﻱ ﺯﻳﺮ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ :
1-    ﻛﺎﻫﺶ ﻧﻮﻳﺰ
2-    ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰﻩ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺩﺍﺩهﻫﺎ
3-    ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺳﺎﺯﻱ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
4-    ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺧﻂ ، ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﻓﻮﻧﺖ

ﻧﻮﻳﺰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺍﺳﻄﺔ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﻱ ﺍﺳﻜﻨﺮ ﻧﻮﺭﻱ ﻳﺎ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎﻱ ﻧﮕﺎﺭﺷﻲ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻗﻄﻌﻪ ﺧﻄﻬﺎﻱ ﮔﺴﺴﺘﻪ ، ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺑﻴﻦ ﺧﻄﻮﻁ، ﻓﻀﺎﻫﺎﻱ ﺧﺎﻟﻲ ﺩﺭ ﺧﻄﻮﻁ ﻣﺘﻦ، ﭘﺮ ﺷﺪﻥ ﺣﻔﺮه‌های ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﺣﺮﻭﻑ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﻋﻮﺟﺎﺟﻬﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻣﺤﻠﻲ، ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺷﺪﻥ ﮔﻮﺷﻪ ﺣﺮﻭﻑ، ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻜﻞ ﻭ ﻳﺎ ﺧﻮﺭﺩﮔﻲ ﺣﺮﻭﻑ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ. ﻗﺒﻞ ﺍﺯ. ﻣﺮﺣﻠﺔ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺣﺮﻭﻑ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺎﻳﺺ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺷﻮﻧﺪ. یكی از ﺗﻜﻨﻴﻜﻬﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺎﻫﺶ ﻧﻮﻳﺰ فیلتر كردن می‌باشد :

ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺑﻪ ﺣﺬﻑ ﻧﻮﻳﺰ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﺻﺎﻓﻴﻬﺎﻱ ﺑﺪﻧﺔ ﺣﺮﻭﻑ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﺳﻄﻮﺡ ﻧﮕﺎﺭﺵ ﻧﺎﻫﻤﻮﺍﺭ ( ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺘﻮﻥ ﺩﺳﺘﻨﻮﻳﺲ ) ﻭ ﻳﺎ ﻧﺮﺥ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮﺩﺍﺭﻱ ﺿﻌﻴﻒ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﻱ ﺍﺧﺬ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﺠﺎﺩ می‌شوند،  در مرحله پیش پردازش كاهش می‌دهد. ﻓﻴﻠﺘﺮﻫﺎﻱ ﺣﻮﺯﺓ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﻳﺎ ﻓﺮﻛﺎﻧﺴﻲ ﻣﺘﻌﺪﺩﻱ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﻛﺮﺩ. ﺍﻳﺪﺓ ﺍﺻﻠﻲ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ، ﻛﺎﻧﻮﻭﻟﻮ ﻛﺮﺩﻥ (Convolute) (به معنی پیچاپیچ كردن) یك ماسك از پیش تعریف شده با تصویر ﺟﻬﺖ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻳﻚ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﻜﺴﻞ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺗﺎﺑﻌﻲ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﺩﻳﺮ ﭘﻴﻜﺴﻠﻬﺎﻱ مجاور است. فیلترها ﺭﺍ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﭼﻮﻥ ﻫﻤﻮﺍﺭﺳﺎﺯﻱ، ﺷﺎﺭﭖ ﻛﺮﺩﻥ ، ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺳﻄﻮﺡ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ، ﺣﺬﻑ ﭘﺲ ﺯﻣﻴﻨﺔ ﺑﺎﻓﺖ ﮔﻮﻧﻪ ﻳﺎ ﺭﻧﮕﻲ ﺧﻔﻴﻒ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﺘﺮﺍﺳﺖ (ﭘﺎﺩﻧﻤﺎﻳﻲ) طراحی کرد.

2-ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰﻩ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺩﺍﺩهﻫﺎ

ﺭﻭﺷﻬﺎﻱ ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﻫﺎ در پیش پردازش ﺑﻪ ﺣﺬﻑ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻧﮕﺎﺭﺷﻲ ﻛﻤﻚ ﻧﻤﻮﺩﻩ و ﺩﺍﺩﻩهای ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩﺍﻱ ﺭﺍ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻲﺩﻫﺪ.
ﺭﻭﺷﻬﺎﻱ ﭘﺎﻳﺔ ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ :

2-1-ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻛﺠﻲ ﻣﺘﻦ ﻭ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﺧﻄﻮﻁ ﺯﻣﻴﻨﻪ

ﺑﺪﻳﻞ ﻋﺪﻡ ﺩﻗﺖ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﺔ ﺍﺳﻜﻦ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻲ ﺩﻗﺘﻲ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﮕﺎﺭﺵ ﻣﺘﻦ ﺩﺳﺘﻨﻮﻳﺲ، ﻣﻤﻜﻦ است ﺧﻄﻮﻁ ﻣﺘﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺍﻧﺪﻛﻲ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻳﺎ ﭼﺮﺧﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻛﺎﺭﺍﻳﻲ ﺍﻟﮕﻮﺭﻳﺘﻤﻬﺎﻱ ﺑﻜﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺑﻌﺪﻱ ﺳﻴﺴﺘﻢ OCR ﺭﺍ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ؛ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻣﻔﺮﻭﺿﺎﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺭﻭﺷﻬﺎﻱ ﻗﻄﻌﻪ ﺑﻨﺪﻱ، ﻋﺪﻡ ﻛﺞ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﺘﻦ ﻭﺭﻭﺩﻱ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﻴﺼﻪ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻭ ﺗﺼﺤﻴﺢ ﮔﺮﺩﺩ. ﺁﺷﻜﺎﺭﺳﺎﺯﻱ ﺧﻂ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺗﻜﻨﻴﻜﻬﺎﻱ ﻗﻄﻌﻪ ﺑﻨﺪﻱ ﻭ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﺘﻮﻥ ﻓﺎﺭﺳﻲ، ﻋﺮﺑﻲ ﻭ لاتین ﻧﻘﺶ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺩﺍﺭﺩ. ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ، ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﺍﻛﺘﺮﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ « g » ﻭ « 9 » ﺭﺍ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻮﺍﺳﻄﺔ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻧﺴﺒﻲ ﺷﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻂ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺳﺎﺧﺖ

2-2-ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﺭﻳﺐ ﺷﺪﮔﻲ

ﺩﺭ ﻣﺘﻮﻥ ﭼﺎﭘﻲ فارسی ﻭ ﻻﺗﻴﻦ، ﻛﺎﺭﺍﻛﺘﺮﻫﺎﻱ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻓﺮﻣﺖ ﺍﻳﺘﺎﻟﻴﻚ ﺍﺯ ﺭﺍﺳﺘﺎﻱ ﻋﻤﻮﺩ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ دارند. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﻣﺘﻮﻥ ﺩﺳﺘﻨﻮﻳﺲ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ها ﺍﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪﻩ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ « ﺷﺪﮔﻲ ﺍﺭﻳﺐ » ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲشود و می‌تواند ﺩﻗﺖ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺍﻟﮕﻮﺭﻳﺘﻤﻬﺎﻱ ﻗﻄﻌﻪ بندی ﻳﺎ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻟﺬﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﺔ پیش پردازش ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﺭﻳﺐ ﺑﻮﺩﻥ ﻛﺎﺭﺍﻛﺘﺮﻫﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻭ ﺗﺼﺤﻴﺢ ﮔﺮﺩﺩ. اریب ﺷﺪﮔﻲ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺯﺍﻭﻳﺔ ﺷﻴﺐ ﺑﻴﻦ ﻃﻮﻳﻠﺘﺮﻳﻦ ﺯﻳﺮﺣﺮﻑ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻛﻠﻤﻪ ﻭ ﺟﻬﺖ ﻋﻤﻮﺩﻱ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﺭﻳﺐ، ﺑﻨﻈﻮﺭ ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰﻩ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻛﻠﻴﺔ ﻛﺎﺭﺍﻛﺘﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻓﺮﻡ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻜﺎﺭ می‌رود. ﻣﻌﻤﻮﻟﺘﺮﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺩﺭ ﺗﺨﻤﻴﻦ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﺭﻳﺐ ﺷﺪﮔﻲ، ﻣﺤﺎﺳﺒﺔ ﺯﺍﻭﻳﺔ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺍﺟﺰﺍﺀ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻋﻤﻮﺩ ﺍﺳﺖ. در ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﺧﻄﻮﻁ ﻋﻤﻮﺩﻱ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﺍﻛﺘﺮﻫﺎ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﺆﻟﻔﻪ های ﻛﺪ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩای ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻚ ﺟﻔﺖ ﻓﻴﻠﺘﺮ ﻳﻚ ﺑﻌﺪﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﭘﺬﻳﺮﺩ. ﻣﺨﺘﺼﺎﺕ ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻫﺮ ﺧﻂ، ﺯﺍﻭﻳﺔ ﺍﺭﻳﺐ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻲ دهد.

2-3-ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ (ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻘﻴﺎﺱ ﺩﺍﺩﻥ)

ﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎﻱ OCR ﺍﻏﻠﺐ ﺗﺼﺎﻭﻳﺮ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻮﭼﻚ ﻳﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺰﺭﮒ ، ﺑﻪ ﻳﻚ ﺍﻧﺪﺍﺯﺓ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰﻩ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﻌﻤﻮﻻﹰ ﺑﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮﺩﺍﺭﻱ ﻣﺠﺪﺩ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ.
روشهای بازشناسی حروف ممكن است نرمالیزه كردن اندازه را در هر دو جهت افقی و عمودی انجام دهند. هر كاراكتر به تعدادی ناحیه تقسیم می‌شود و هر یك از این نواحی بصورت جداگانه تغییر مقیاس داده می‌شوند.

3-ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺳﺎﺯﻱ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺑﻤﺎﻧﺪ

ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻜﻨﻴﻜﻬﺎﻱ ﻛﻼﺳﻴﻚ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺳﺎﺯﻱ ﺗﺼﺎﻭﻳﺮ ﻛﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﻮﺯﺓ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺣﻮﺯﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ، ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺣﺮﻭﻑ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. در ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺣﺮﻭﻑ در پیش پردازش، ﻋﻤﻞ ﻓﺸﺮﺩﻩ سازی ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﺗﻜﻨﻴﻜﻬﺎﻱ ﺣﻮﺯﺓ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ اطلاعات ﺷﻜﻠﻲ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﺩﻭ ﺗﻜﻨﻴﻚ ﻣﺘﻌﺎﺭﻑ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺳﺎﺯﻱ، ﻳﻜﻲ ﺗﻜﻨﻴﻚ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺳﻄﺢ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ (ﺑﻤﻨﻈﻮﺭ ﺑﺎﻳﻨﺮﻱ ﻛﺮﺩﻥ ﺗﺼﺎﻭﻳﺮ ﺳﻄﺢ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻱ ﻣﺘﻮﻥ) و دیگری ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻧﺎﺯﻙ سازی می‌باشد.

3-1-ﺑﺎﻳﻨﺮﻱ ( ﺩﻭﺳﻄﺤﻲ ) ﻛﺮﺩﻥ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﺘﻦ

ﺑﻤﻨﻈﻮﺭ ﻛﺎﻫﺶ ﺣﺠﻢ ﺫﺧﻴﺮﻩ ﺳﺎﺯﻱ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﻭ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺮﺩﺍﺯﺵ، ﺍﻏﻠﺐ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻳﻚ ﺳﻄﺢ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ، ﺗﺼﺎﻭﻳﺮ ﺳﻄﺢ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻱ ﻳﺎ ﺭﻧﮕﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺼﺎﻭﻳﺮ ﺑﺎﻳﻨﺮﻱ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻤﻮﺩ. دو ﺭﻭﺵ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺳﻄﺢ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ سراسری (Global) و محلی (Local). ﺩﺭ ﺭﻭﺵ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺳﻄﺢ ﺁﺳﺘﺎﻧﺔ ﺳﺮﺍﺳﺮﻱ، ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺳﻄﺢ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻞ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺳﻨﺪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﻲ شود. ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﻏﻠﺐ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻱ ﺗﺨﻤﻴﻨﻲ ﺍﺯ سطح ﭘﺲ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﻴﺴﺘﻮﮔﺮﺍﻡ ﺳﻄﺢ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﻲ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲگردد، ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. روش اعمال ﺳﻄﺢ ﺁﺳﺘﺎﻧﺔ ﻣﺤﻠﻲ ( ﺗﻄﺒﻴﻘﻲ ) ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ اطلاعات ﻧﻮﺍﺣﻲ ﻣﺤﻠﻲ، ﺍﺯ ﻣﻘﺎﺩﻳﺮ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﭘﻴﻜﺴﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺍﻱ ﺑﻴﻦ ﺗﻜﻨﻴﻜﻬﺎﻱ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺳﻄﺢ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺳﺮﺍﺳﺮﻱ ﻭ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻣﻌﻴﺎﺭ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻴﺎﺭ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻳﺴﺔ ﺩﻗﺖ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺻﺤﻴﺢ ﻳﻚ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺣﺮﻭﻑ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺗﻜﻨﻴﻜﻬﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﻄﺢ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﮔﺬﺍﺭﻱ.

3-2-ﻧﺎﺯﻙ ﺳﺎﺯﻱ

ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺩﺭﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪای ﺩﺭ ﺣﺠﻢ ﺩﺍﺩﻩ ایجاد میﻛﻨﺪ، اطلاعات ﺷﻜﻠﻲ ﻛﺎﺭﺍﻛﺘﺮ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ می ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺩﻭ ﺭﻭﺵ ﭘﺎﻳﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﺎﺯﻙ ﺳﺎﺯﻱ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ :
–    ﻧﺎﺯﻙ ﺳﺎﺯﻱ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﭘﻴﻜﺴﻞ
–    ﻧﺎﺯﻙ ﺳﺎﺯﻱ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﭘﻴﻜﺴﻞ
ﻧﺎﺯﻙ ﺳﺎﺯﻱ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﭘﻴﻜﺴﻞ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﺤﻠﻲ ﻭ ﺗﻜﺮﺍﺭﻱ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺮﺩﺍﺯﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺎﺭﺍﻛﺘﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺳﻜﻠﺖ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﺮﺽ ﻳﻚ ﭘﻴﻜﺴﻞ ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻮﻳﺰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﻮﺩﻩ، ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺎﺭﺍﻛﺘﺮ ﺭﺍ ﻣﺨﺪﻭﺵ ﺳﺎﺯﺩ. ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺩﻳﮕﺮ، ﺭﻭﺷﻬﺎﻱ ﻧﺎﺯﻙ ﺳﺎﺯﻱ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﭘﻴﻜﺴﻞ، ﻃﻲ ﻓﺮﺍﻳﻨﺪ ﻧﺎﺯﻙ سازی ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﺍﺯ اطلاعات ﺳﺮﺍﺳﺮﻱ ﺩﺭﺑﺎﺭﺓ ﻛﺎﺭﺍﻛﺘﺮ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺷﻬﺎ ﻳﻚ ﺧﻂ ﻣﺮﻛﺰﻱ ﻳﺎ ﻣﻴﺎﻧﺔ ﺑﺨﺼﻮﺹ ﺍﺯ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﭘرتر ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﻫﻤﺔ ﭘﻴﻜﺴﻠﻬﺎ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲ نمایند.

4-ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺧﻂ ، ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﻓﻮﻧﺖ 

ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺧﻂ، ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻛﻼﺳﻬﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﻤﺒﻞ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻣﻮﺭﺩ ملاحظه ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﺭﺍ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ. ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺘﻦ در پیش پردازش، ﺑﻤﻨﻈﻮﺭ ﺑﻜﺎﺭﮔﻴﺮﻱ ﻣﺪﻟﻬﺎﻱ ﻣﺘﻨﻲ ﺧﺎﺹ ﺿﺮﻭﺭت دارد. ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪﻱ ﻓﻮﻧﺘﻬﺎ، ﺗﻌﺪﺩ ﺷﻜﻠﻬﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺣﺮﻭﻑ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻛﻼﺱ كه می‌بایست ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻳﻨﺪ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﻟﺤﺎﻅ ﮔﺮﺩﺩ ﺭﺍ ﻛﺎﻫﺶ می‌دهد و سبب می‌شود كه امر شناسایی، تنها به یك كلاس فونت محدود گردد. ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ خط و ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﻓﻮﻧﺖ ﺩﺭ ﻛﺎﺭﺑﺮﺩﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻤﺎﻳﻪ سازی و ﺩﺳﺘﻜﺎﺭﻱ ﺍﺳﻨﺎﺩ نیز مطلوب می باشد.

منبع